Alle inzendingen over schemerland

Wakker in de kleine lichtbron van diversiteit niet-rationele drijfveer, ben jij daar van onzichtbare geneugten ik, zaadje in een hersenpan geniet van eenvoudige dingen die me in vreugde laten zingen over duisternis, die mij heeft ontdekt tijdens schimmige uren van verveling voordat de liefde mij bezoeken komt in het schemerland.…

Zij schreven over dit schemerland, dat naar binnen gluurt door het vensterglas. Laat de schaduwen van het vuur je omarmen en maak een keuze… Vaar mee op flarden van mist, over het water, door het bos en laat het land van weleer je verwarmen……

Bijna dood is weinig anders als niet zo lekker, een beetje slapjes of afgemat en ongemerkt bereist een mens het Schemerland tussen Hier en Dood. Bijna dood is haast hetzelfde als aan de avond, er doorheen of uitgeteld en ongedacht wordt net gestorven bijna niet dood, een deel van leven...…

Er bruist jeugdige energie uit jouw eigenzinnige bron onder gevoelens verborgen om geroezemoes te ontlasten eenzamer in het tumult niet ver weg van de mensen onder een dalende avondzon in een zwijgtaal vol emoties nu je danst als een lentebloem bikinimeisje omdat het goede leven aan nieuwe avonduren begint in de schildersschaduw…

Geslaagd zijn in het leven Gaf jou geen voldoening meer Je miste de zin, het diepere En de blijheid van weleer Nu ben je in dat schemerland Van helder licht verstoken Schaduwen spelen hun spel En gedachten blijven spoken De verte vangt de blik Van je starre stille ogen De vreugde is vervaagd Door leegte opgezogen Van droomstof geweven…

als mijn schaduw slaapt, als het ware en mijn ziel opgaat in het onbestemde nee, niet in de alom eeuwige rust, dan drijf ik af, weg van de bewuste vaste wal dan wordt mijn heden, wat dat ook moge zijn, met het verleden in schemerland gesust of haalt de geest de prikkels van stal die doorheen de dag, bij ogenschijnlijk licht hetzij van…

neer te knallen ik leef in een land waar de vrome gelovige besluit uit eerbied het mes in de ketter te planten ik leef in een land waar onze jongens uit gekkigheid soms de conducteur in elkaar stampen ik leef in een land waar een keurige man, achtendertig, blond de vrijheid neemt om door anderen heen te rammen en in dit rood, rood schemerland…

Het schemerland zal weldra komen en je zachtjes wiegen bij het ruisen van de zee. Kom maar zitten kind, en hoor het fluisteren tussen de keien op het strand laat je omarmen door de branding, golven die zich naast je te rusten leggen. Het wordt stil nu, de wind die is gaan liggen.…

En als een bloem uit 't verre schemerland ontbloeide in hem herkenning en verstand. Hij zond het liefde-teken tot ons weer; Hij lachte zelf - en was niet eenzaam meer.…

Het is donker en het sneeuwt elke nacht over de velden van stilte: in het schemerland waar leven nog slechts waakvlam is waar ik met gesloten ogen bewegingloos verlang naar rust en slaap die tergend talmt te komen.…