biografie: Frederik Hemkes
1854 - 1887
Frederik Leonardus Hemkes [1854-Jagersfontein, Zuid-Afrika 1887]
Hij mislukte als student te Leiden; daarna studeerde hij M.O. Nederlands; als docent was hij enige jaren leraar te Venlo.
Naar de vorm van zijn poëzie sluit hij aan bij Staring en Potgieter; in de bewogenheid is verwantschap met de schrijvers rond De Nieuwe Gids.
Hoofdthema van zijn poëzie is de dood; bekend werden 'Het kindeke van de dood' en 'Geuzenvendel op den thuismars' uit zijn enige bundel.
Werk:
XL Gedichten (1882)
Inzendingen van deze schrijver
30 resultaten.KRANKE ZIELEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 
463 Onder zilvergrijze abelen,
Toen ik langs de stichting reed,
Zaten arme, kranke zielen
In hun stijf, éénvormig kleed;
Wezenloos, een rij van beelden,
Staarden zij het leven aan,
't Leven dat hen eens bezielde,
Thans niet meer door hen verstaan.
Uit hun midden rees een jonkman,
Fors van ...
Stille getuigen
poëzie
3.9 met 28 stemmen 4.980 Al denkt gij ook: "Wij zijn alleen!"
De sterren houden wacht,
De wind strijkt door de linden heen,
Die fluistren in de nacht;
Er zijn getuigen bij uw eed
In 't rustige avonduur,
En wat geen mens bekend is, weet
De zwijgende natuur!
En schendt gij d'eed van liefde en trouw
Dan is uw ru...
BURGERKRIJG
poëzie
3.3 met 3 stemmen 507 De koning was dood; in de wieg lag zijn zoon;
De broeder des konings verlokte de kroon.
Hem schonken de ridders het hoogste bewind;
De bisschoppen kozen en huldigden 't kind.
Hoog vlamde het twistvuur, verwoed streed het volk;
De zoon zocht de vader met strijdbijl en dolk.
Het vee werd ...
Lisbloem
poëzie
3.6 met 15 stemmen 2.265 Lisbloem, die bloeit aan de zoom van de vliet,
Hoog op een vorstlijke schilde geheven,
Als door een lijfwacht van speren omgeven
Troont gij te midden van 't riet!
Over het veld ruist een lied van de vloed,
Kostlijk als harpspel van zilveren snaren,
Brengen, bezield door het koeltje, de bare...
SLAAP EN DOOD
poëzie
4.5 met 2 stemmen 716 Twee broeders heersen over 't wereldrond;
't Zijn Slaap en Dood, de zonen van de nacht;
De een droomrig schoon, met trekken vriendlijk zacht
En de ander somber; nooit verried zijn mond
't Geheim, dat zelfs de broeder niet doorgrondt,
Hem 't meest gelijk in wezen en in macht.
En de een spre...
MORGEN IN 'T VADERLAND
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.407 Rijk met oost-Indië's schatten belaân
Stevent de schoener op Nederland aan;
't Gaat vóór den wind. Als de wimpel niet draait,
En 't nog een poosje uit het regennest waait
Zal met den ochtend de Rembrandt van Rijn
Morgen behouden in 't Vaderland zijn.
De oude denkt: "Morgen in 't Va...
'S MOLENAARS DOCHTER
poëzie
3.0 met 1 stemmen 757 't Werd laat eer de vrijer de molen verliet;
De vlonder was wit van de rijp - Hoe 't geschiedd'? -
Of 't licht in de molen? - Men gist en men raadt -
Hij zonk in de diepte van 't zwarte verlaat.
En 's molenaars dochter zat stil en alleen,
Al zuchtend en klagend, in rouw en geween;
Drie...
LIED DER IERSE LANDVERHUIZERS
poëzie
4.0 met 2 stemmen 639 Groen Erin, eens zo rijk, zo groot,
Heeft voor zijn kindren thans geen brood;
Zij wijken over zee,
En werpen nog een blik naar 't strand,
Bij 't scheiden van hun Vaderland _
Hun lied klinkt van de ree.
'Van 't Oosten fluit het door de ra;
Wij steevnen naar Amerika
En scheiden van ons l...
JANMAAT
poëzie
2.3 met 3 stemmen 579 Janmaat was thuis van zijn reis naar het Noord,
Liep wat te draaien en zat overal;
'Kaereltje', zei ik, 'blijf jij zo van boord?
Heb jij een trekpleister hier aan de wal?'
'Waait me', zo sprak hij, 'uit die hoek de wind?
Vrijster, verkoop eens wat pittiger praat;
Wat doet een zeeman ...
BLINDE LIEFDE
poëzie
3.0 met 2 stemmen 555 Geliefde, 't moet wel zijn als 't spreekwoord leert:
Dat ware liefde 's mensen oog verblindt,
Daar 't wezen, dat met hart en ziel bemint
Slechts haar aanschouwt, wier liefde 't zich begeert,
Terwijl zijn blik 't vermogen gans ontbeert,
Om 't schoons te zien, dat andren lokt en bindt.
Of...
VERLANGEN
poëzie
3.0 met 1 stemmen 412 Was ik een vogel, met gezang
Spreidde ik mijn wieken uit;
Dan sloeg mij 't hart niet wild en bang.
En vloog ik naar mijn bruid;
Snel ging het over stad en land,
Van zee tot zee, van strand tot strand
Naar u, mijn lief, mijn lust!
Waar Holland's duin rijst boven 't zand,
Dáár vond ik rus...
GIJ ZIJT ME ALS 't ZONNETJE
poëzie
3.0 met 2 stemmen 596 Gij zijt me als 't zonnetje in de mei,
Zo lieflijk, rein en goed,
Dat bloemen strooit in bos en wei,
En vogels zingen doet;
Toch schildren zon en lentedag
U trouwe liefde niet,
Mijn engel met uw zoeten lach,
Mijn leven en mijn lied!
Vaak is een Meidag koud en grijs:
Zoo dikwerf schuilt...
EEN HART VAN GOUD
poëzie
3.2 met 5 stemmen 984 Mijn liefste heeft haar gouden hart
In mijne hand gegeven;
Zó gaan wij, één in vreugde en smart,
Te samen door het leven.
Dat gouden hart, mijn beste goed,
Trouw zal ik het bewaren,
Beschermen met mijn lijf en bloed
In zorgen en gevaren.
Het gouden harte mijner bruid,
Daar gaat geen ...
HEIMELIJKE LIEFDE (Spaansch liedeken)
poëzie
2.2 met 4 stemmen 568 Toen 'k gister, als de nacht begon,
Zacht klopte aan liefjes deur,
Ontwaakte een bloem in haar balkon
En spreidde zoete geur,
Maar eer de liefde aan scheiden dacht
Bij 't scheemrend morgenlicht,
Sloot stil de priesteres der nacht
Haar purpren bloemkroon dicht.
Wanneer de zoete nacht verd...
ZOMERMORGEN
poëzie
3.2 met 4 stemmen 528 Neevlen dekken nog het veld,
Maar des leeuwriks stijgen meldt
Weer een nieuwe dag en zingt,
Dat het licht de nacht verdringt.
Musjes in hun asgrauw pak,
Krieuwen slaaprig op het dak;
Vrolijk laat de wakkre haan
In de schuur zijn wekker gaan.
Allengs blauwer wordt de lucht,
Als de nacht ...
OUDEJAARSAVOND IN DE STAL
poëzie
4.0 met 4 stemmen 885 Geerte, kom, gaan we de stal nog eens rond,
Alles is binnen en 't vee is gezond,
Neem onze Janbaas maar mee op de arm,
't Zal hem niet schaden; daar binnen is 't warm.
Ziet ge de Witkop in 't hoekje wel staan?
Hemel, wat kijkt zij ons wonderwijs aan!
Weet je nog, hoe ik na weken beraad
...
GROOTVADER
poëzie
3.7 met 3 stemmen 581 Grotevader zat te gapen
In zijn ouden leuningstoel;
"Kindren" sprak hij, "ik gevoel
Sterke lust om in te slapen,
En mijn pijpje trekt niet aan;
"k Moest een uurtje dutten gaan."
"k Weet niet hoe het is gekomen,
Maar ik ben weer met mijn geest
Deze nacht op zee geweest;
Al dat malen ...
IN ENE WINTERNACHT
poëzie
3.0 met 2 stemmen 427 Op bergen had de winter hoog
Zijn witte vaan geplant,
En zag met koud en glinsterend oog
Omlaag op 't groene land.
Dáár rustte gouden zonnegloed
Op 't langgepluimde gras;
Dáár toefden warmte en overvloed,
Alsof het zomer was.
Of was de lucht niet blauw en klaar,
Al kromp de blijd...
GOÊNACHT, VAARWEL!
poëzie
2.6 met 7 stemmen 456 Goênacht, vaarwel! want ik moet gaan,
Vaarwel en reik mij nog de hand;
Een vreemdeling bood me in 't Zuiden aan,
Wat ik niet vond in 't Vaderland;
Wanneer ik u voorheen verliet,
Dan was 't: "Ge ziet mij spoedig weer!"
Thans luidt de groet, die ik u bied:
"Vaarwel, zo 'k nimmer wederk...
WILHELMUS
poëzie
2.3 met 3 stemmen 528 Over de zee, aan het westelijk strand,
Ver van mijn Hollandse duinen en velden,
Sterkt gij mij, krijgszang van Nederlands helden,
Zing ik u, lied van mijn land!
Eens waart gij leuze van oud en van jong;
Veel werd gewonnen en veel ging verloren,
Sedert ge in de ure van strijd werd geboren,
...
HERFSTDAG
poëzie
3.6 met 5 stemmen 522 Het kerkje heft zijn toren
In 't nevelig verschiet
En uit den hagedoren
Trilt zacht een vogellied.
Er bloeit op veld en wegen
Geen enkel bloempje meer;
De zwarte najaarsregen
Sloeg 't laatste knopje neêr.
Een grijsaard gaat al hijgend,
Met wankelenden voet
Het smalle pad bestijgend,...
GERRIT VAN VEREN OP HET IJS
poëzie
3.0 met 1 stemmen 309 De bonte kraai waagt zich, vooral 's winters als er weinig te bikken valt, overal en stapt vaak met kluchtige deftigheid over het ijs. "Jongens, zie je schaatsen na," zegt dan de landbouwer schertsend als hij uit de polder thuiskomt.
"Gerrit van Veren is al op het ijs!"
Gerrit van Ver...
BLAUW
poëzie
3.5 met 4 stemmen 561 Als 't zonnetje speelt door het knoppende hout,
Het koeltje zo zacht langs de wetering strijkt,
De merel haar nest in de meidoren bouwt,
En de aard wel een bruidskleed van bloemen gelijkt,
Begeven zich trouwe gelieven naar 't bos
En zoeken er maartse viooltjes in 't mos.
Wie het aanschouw'...
DE LINDEBOOM
poëzie
3.8 met 4 stemmen 1.390 Er stond bij gindse molen
Een linde, zwaar en groot,
Die vaak bij 't ommedolen
Mij dak en schaduw bood.
Veel heb ik in haar lommer
Gezongen en gedicht,
En drukte me elders kommer,
Dáár scheen mij 't leven licht.
'k Ben laatst, toen zorgen kwamen,
Naar de oude plek gesneld;
Maar ac...
Aprilzonnetje
poëzie
4.7 met 3 stemmen 564 Een zonnetje in de lentetijd
heeft menig tere bloem misleid ;
het weet zo zoet te vleien
en wil het knopje vrijen.
Voorzichtig, argloos bloempje in 't gras !
Dat valse zonnetje is er pas,
of 't wijkt voor strenge koude, en ras
is 't knopje prijs gegeven
en boet zijn jonge leven,
kwijnt l...
Het kruisje
poëzie
2.8 met 9 stemmen 3.830 De kinderen speelden op 't schelpenpad,
En deden een vond in 't zand;
Naar huis vloog de vinder, de kleinen schat
In de opgestoken hand.
Een waardeloos zilveren kruisje was 't,
Beschadigd door weer en tijd;
Drie lettertjes schenen er wel gekrast
...
Daar rijst me in 't hart...
poëzie
4.0 met 27 stemmen 2.958 Daar rijst me in 't hart een droef gedicht,
Terwijl de hemel straalt en lacht:
'Een bloem ontluikt bij stervend licht
En leeft - een enkele lentenacht.
De wind is stil en alles rust;
De bloemen knikken, fluistren zacht
En dromen dat de zon haar kust -
Nog één bloem slechts waakt en wach...
De schaduw van de dood
poëzie
2.7 met 12 stemmen 2.473 Wij zaten neer in 't heidekruid; daar vloog
Een wolk voor 't zonlicht en een zwarte stip
Streek langs het bos, als waar 't een floers van krip,*
De schaduw van een ziel, die henentoog;*
Verschrikt schoot ginds een vogel wild omhoog
Van uit de lage kant, een schuwe snip,
Terwijl de donkre sc...
't Geuzenvendel op de Thuismars
poëzie
3.6 met 34 stemmen 3.490 Zij kwamen na jaren uit Brabant weerom
Met vliegend vaandel en slaande trom,
En zagen de zon bij het zinken
Op 't duin van hun Vaderland blinken.
Zó rukken zij voort - 't is de zee, die hen trekt -
Maar ginds, waar het gras hun gevallenen dekt,
Is 't, of hun een 'halt!' wordt geb...
HET KINDEKE VAN DE DOOD
poëzie
4.3 met 62 stemmen 16.043 Hoe ligt de stille heide dáár
Gelijk een bloeiend graf!
Geen klank, geen lied breekt even maar
Het doodse zwijgen af;
't Is, of die nevel, koud en kil,
Het brede land begraven wil;
De zon schijnt vreemd en rood, -
En op de hei speelt bleek en stil
Het Kindeke van de Dood.
Er leefde een...
