biografie: Jo Gisekin
[Gent 1942 - ….]
Jo Gisekin is een pseudoniem voor Leentje Vandemeulebroecke.
Zij werd geboren als dochter van internist Maurice Vandemeulebroecke en kunstenaar Paula Lateur. Zij bracht haar jeugd door in Machelen aan de Leie en zat op kostschool in Eeklo. Vanaf 1960 studeerde ze journalistiek in Antwerpen en Frans aan de Sorbonne. Tot 1970 woonde en werkte ze in Brugge. Na haar huwelijk met Ludo Simons ging zij in Antwerpen wonen.
Ze voerde een uitvoerige correspondentie met haar grootvader Stijn Streuvels en publiceerde vertalingen van jeugdboeken. Ze debuteerde in Nieuwe stemmen en Dietsche warande en Belfort en publiceerde later ook in het Nieuw Vlaams tijdschrift, Yang en Ons erfdeel. In 1983 bracht de Oostakkerse bibliofiele uitgever De Prentenier haar gedichten Bruidssluier uit.
Haar bekendste publicaties zijn: Ach, hoe sereen en listig de narcissen in april (1977), Als in een zwijgend laken (1984), Quatre-mains (1987) en de bloemlezing Kweeperen in cognac (1996).
In al haar werk staat de mythische en concrete functie van de vrouw centraal.
Haar poëzie werd tweemaal bekroond met de Poëzieprijs van de Provincie Antwerpen (1972 en 1985) en met de Gerard Michielsprijs (1992).
Haar gedichten zijn getoonzet door Vic Nees, Wilfried Westerlinck, Ernest van der Eyken en het pianoduo Kolacny.
Inzendingen van deze schrijver
5 resultaten.Azuur beklimt ligusterhagen
gedicht
2.7 met 34 stemmen 
15.065 Azuur beklimt ligusterhagen
en naast de bessenstruik
het luie land ontplofbaar
haast van hitte
de zon hangt in
het kraaiennest
het asfalt dampt als
paardenlucht
een rookpluim naar
de overkant
concerto voor de gulle rozen
honingbrood voor bedelaars
het staat met vuurpijlen
op wolk...
Als ik het boek niet had
gedicht
2.5 met 33 stemmen 6.457 Als ik het boek niet had zou ik
ánders leven. In de spiegels van het
blad zie ik mijn gisteren. de nacht,
het zeldzaam tedere van elk verleden
dat niet vervaagt
nu ik nog alles weet.
Ik ken de plekken waar het landschap
tot aan mijn voetzool plooit in veel verborgen
geuren, de zon e...
Ach
gedicht
1.0 met 1 stemmen 7.343 Ach
ik weet wat water is
het wier van schaamte
en tijdloosheid
van terloops plezier.
Het haakwerk van liefde
is een schichtig motief
ternauwernood
kunnen jij of ik
haar bloem versieren.
--------------------------
Uit: 'Het eiland van elkaar', 2006.
De liefde geurt naar evenveel
gedicht
2.1 met 145 stemmen 36.215 De harpen hangen
als koude koorden
in al te naakte bomen
en schuifelend aan mijn
oor het schuchter snarenspel
van bloemen op de akker
de krokus wordt geboren
de wind hangt zeilen uit.
Wat wij zelden horen
het rillen van de huid
het geuren van de
liefde als een blank
boeket camelia
na...
De nacht is veel te groen
gedicht
3.2 met 24 stemmen 10.039 De nacht is veel te groen
om krekels van het
blauw te onderscheiden
waar is het licht
dat leeggezogen weiden
uit hun stramme schaduw dwingt?
Je hoort geen stilte
die luider snikt
dan legers meeldraden
- ze vechten voor wat licht -
schrijf met glazen woorden
de scherven op hun dode...
