biografie: Kees Stip
Kees Stip [Veenendaal 1913 - Winschoten 2001]
Cornelis Jan Stip werd in 1913 in Veenendaal, gemeente Ede geboren.
Hij studeerde Klassieke Letteren in Utrecht.
Na de oorlog maakte hij filmpjes voor de Rijksvoorlichtingsdienst en kwam in de redactiecommissie van het Polygoon-journaal.
Vanaf 1951 tot 1982 schreef hij humoristische versjes over dieren voor volwassenen in diverse dag- en weekbladen, o.a. voor De Volkskrant. Stip werkte ook mee aan dagblad De Tijd, onder het pseudoniem Chronos. Verder schreef hij scenario's, cabaret- en reclameteksten.
In 1983 publiceerde hij 'Au! de rozen bloeien', een bundel sonnetten met weemoedige herinneringen aan een onbekommerde jeugd.
Veel van zijn "Light Verse" is gepubliceerd onder de naam Trijntje Fop.
In 1985 maakte hij zijn debuut als schrijver voor kinderen met 'Sijmen kan rijmen'.
In 1986 verscheen zijn tweede boek 'Mijn beesten staan er gekleurd op' met tekeningen van zijn vrouw Katja.
Hij ontving meerdere literaire prijzen:
- De Nieuwe Clercke-Pico Bello-prijs 1984
- De Tweede Ronde-prijs* 1985
- Zilveren griffel 1988 voor 'Mijn beesten staan er gekleurd op'.
Kees Stip werd in 1995 Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
* sedert die tijd omgedoopt in de Kees Stipprijs.
Inzendingen van deze schrijver
17 resultaten.Op twee slakken
gedicht
3.8 met 42 stemmen 
16.306 Twee slakken waren al sinds jaren
op weg van Groningen naar Haren.
Ten slotte kwam geheel ontdaan
de oudste aan het eindpunt aan.
Hij slikte en sprak diep bewogen:
'Mijn broer is uit de bocht gevlogen.'
---------------------------------
uit: 'De peperbek', 1966.
Op een dog
gedicht
3.3 met 3 stemmen 9.119 In Schotland heeft een Deense dog
een spookkasteeltje aan een Loch.
De kamers zijn versierd met knoken
en bordjes: Bedroom, English spoken.
En 's nachts verschijnt daar een fantoom
dat uitroept: Droggen zijn bedroom!
Een egel.
gedicht
3.9 met 22 stemmen 9.776 Een egel die, gestart te Smilde,
naar Hindelopen lopen wilde,
zeeg halverwege in elkaar
met een aanmerkelijke blaar.
Ach had ik, hoorde men hem snikken,
maar iets om die mee door te prikken.
De bok van Siddeburen
gedicht
3.8 met 13 stemmen 14.464 In Siddeburen was een bok
die machtsverhief en worteltrok.
Die bok heeft onlangs onverschrokken
de wortel uit zichzelf getrokken,
waarna hij zonder ongerief
zich weer in het kwadraat verhief.
Maar ‘t feit waardoor hij voort zal leven
is, dat hij achteraf nog even
de massa die hem h...
De kersenpluk
gedicht
3.2 met 32 stemmen 30.418 De ladder stijgt omhoog in het azuur
en gaat meteen al in het groen verloren.
Meikersen in je mond en aan je oren
en in de emmer, pluk maar, pluk het uur
en pluk de dag waarop je van tevoren
de zon hebt zien verrijzen en rood vuur
uitgieten op het groen van de natuur
waartoe je nu ook zelf ...
Het Kerstkribje
gedicht
3.4 met 53 stemmen 22.812 De vlammen stonden bevend en bedeesd
te branden in de kerstboom, en daaronder
eerbiedig aangetreden om het wonder
de ezel en de os, het brave beest.
En Jozef ook, misschien het allermeest
verwonderd over wat er met en zonder
hem was gebeurd, maar blozender, haast blonder
en blijer dan hij o...
Hoogeveens verbeterd leesplankje
gedicht
2.2 met 536 stemmen 60.374 Op hoge poten stond het voor de klas
met platen door de juffrouw aangewezen
en letters om de namen mee te lezen
alsof je niet vanzelf zag wat het was.
Het lam had van het vuur niet veel te vrezen,
de schapen stonden grazend in het gras.
Als letterkundige begreep je pas
dat mies geen j...
Meestal
gedicht
4.5 met 4 stemmen 4.709 Een dame stal vaak uit de vleeshal
een kalfskotelet of een vleesbal.
Haar kleinzoontje Kees
was vlees van haar vlees,
zodat hij daar meestal van meestal.
Er was een bij te 's-Gravenhage
gedicht
2.5 met 32 stemmen 5.038 Er was een bij te 's-Gravenhage
die antwoord wist op alle vragen.
Toen men hem moeielijk genoeg
‘Wat was was eer was was was?’ vroeg,
werd hij de winnaar van de quiz
met ‘Eer was was was was was is.’
Op een eendagsvlieg
gedicht
4.0 met 2 stemmen 11.133 ‘Ach,’ sprak een eendagsvlieg te Doorn,
‘hoe heerlijk is het ochtendgloren
en hoe verrukkelijk het uur
waarop het laaiend zonnevuur
verstild ter kimme wordt gedreven!
Men moest twee dagen kunnen leven.’
------------------------------------
uit: Het grote beestenfeest, 1988.
Poppenkast
gedicht
5.0 met 1 stemmen 7.563 De poppenkast staat midden op de straat.
Vanuit de verte hoor je haar al kijven:
Katrijn, van alle vreselijke wijven
het vreselijkste wijf dat er bestaat.
Maar voor Jan Klaassen zelf staan wij paraat.
Wij zullen trouw zijn kameraden blijven
totdat hij straks in levendigen lijve
de d...
Op een kat
gedicht
2.3 met 84 stemmen 23.753 'Ik zie,' zo sprak een kat uit Heeze
'bij voorkeur mooie Siamesen.'
Een tweede kat, een Yperse,
sprak daarop snel: 'Ik Cyperse.'
Toen sprak een kat uit Groenekan:
'En waarmee cypert u ze dan?'
--------------------------------------
uit: 'Het Grote Beestenfeest', 1988.
Op een muis
gedicht
4.3 met 17 stemmen 10.300 Een kleine huismuis aan de Maas
hield niet van Nederlandse kaas.
Was het geen Camembert of Brie
dan huilde hij een dag of drie
totdat zijn moeder zei: "Mon cher,
hou op met je gecamemblèr."
-------------------------------------
uit: 'Het Grote Beestenfeest', 1988.
Op een gier
gedicht
3.6 met 11 stemmen 7.797 Een gier, Giraldo Giacometti,
zong aria's van Donizetti
terwijl een groepje lammeren
daar zacht bij zat te jammeren.
"Wij zingen samen", sprak het dier,
"de Lucia di Lammergier."
------------------------------------
uit: 'Het Grote Beestenfeest',
de beste Trijntje Fops aller ...
Nog eens Holland
gedicht
3.6 met 40 stemmen 18.929 Ik hou van deze veel te lage grauwe
lucht boven dit nog eens zo lage land.
Kom kameraden, klim eens op een krant
en jubel dat we Holland willen houen.
Of ga eens juichen aan het vlakke strand
en waai van Callantsoog naar Westerschouwen.
In vijf minuutjes ben je al verkouwen
met natte voeten...
De Fazant
gedicht
3.3 met 51 stemmen 35.771 Hij is er zonder dat hij ooit verschijnt.
Toch moet hij hier naar binnen zijn gevlogen:
er is geen doorgang door het veel te hoge
gaas dat bij ons de ponywei omheint.
Op duizend veren heeft hij duizend ogen
maar hoe hij stapt, hoe fier en fraaigelijnd,
hij ziet er geen begin aan en geen eind...
De generaal
netgedicht
4.1 met 24 stemmen 8.622 De generaal was zo ontzettend knap
Dat hij aan een stuk door bleef promoveren.
Zijn sterren konden niet meer op zijn kleren,
De tussenruimte was gewoon te krap.
Handwapens stonden woest te salueren,
Drietrapsraketten vielen van hun trap.
Een sterrenstralenkransje ging als een klap
Op elke v...
