biografie: Maria de Groot
[Wormer 1937-....]
Maria de Groot is theologe. Zij schrijft poëzie en proza.
Theologe en schrijfster Maria de Groot woont sinds twintig jaar in een klein schooltje in het Friese dorpje Woudsend. Ze begon er een theologische werkplaats voor vrouwen. Op dit moment geeft ze met haar huisgenote Christianne Méroz cursussen op het gebied van theologie, jodendom en spiritualiteit.
Werk:
- Amsterdams getijdenboekje (1966)
- Rabboeni (1966)
- Het Florentijnse circus (1967)
- Liedboek voor Kevin (1968)
- Van tijd tot tijd (1969)
- Gedichten (1971)
- Prozaïek (1971)
- Klein handvest (1973)
- Wilgetak (1973)
- Het huis van de danser (1975)
- Carmel (1977)
- De rabbi en de lappenpop (1977)
- Een ster als een koning (1977)
- De dood van Sterre (1978)
- Album van licht (1979)
- Vrijgeleide (1979)
- De tuin van de rabbi (1980)
- De vrouw bij de bron (1980)
- Twee emmers water halen (1982)
- Vlierbessen (1982)
- Lamp van melkglas (1985)
- Westerbork (1985)
- De watertuin (1987)
- Messiaanse ikonen (1988)
- Reis naar Raron (1989)
- De rozen (1991)
- De vrijheid van Edith Stein (1991)
- Het mes in de droom (1992)
- Wormerland (1992)
- Waar het leven bloeit (1993)
- Toledo (1995)
- De landvoogdes (1996)
- Het evangelie naar Maria (1996)
- Madonna met slee (1996)
- Brieven uit een hermitage (2000)
- De innerlijke ruimte (2001)
Inzendingen van deze schrijver
5 resultaten.Oosterse markt
gedicht
3.0 met 86 stemmen 34.543 Toen hij de markt bezocht
zag hij juwelen
een schat van linde
purper en smaragd
en zijde
om rondom zijn hoofd te winden
tot turban van zijn tanende gezag
en ook een kleine parel
die daar lag
en steeds vergeefs opglansde in de weelde -
die nam hij op
en glimlachte en streelde
mijn dofh...
De engel
gedicht
2.4 met 51 stemmen 15.519 Mensen weten het niet als zij ademen
dat ik treed
op de thermiek van hun woorden,
klimmen kan op hun zin,
dat ik mijn bindingen slaak
aan de aarde en dans
als zij zuchten.
Soms voelt een aandachtige mij
voorbijgaan, een luchtstroom verraadt mij.
Soms is er iemand die bidt.
Wij doorkrui...
Adagio
gedicht
3.2 met 5 stemmen 4.214 Ik woonde op de brug van de frambozen
en mocht daar in de nacht de sterren tellen.
Ik kon hun aantal in het water lezen.
Zij hadden mij voor deze taak gekozen
omdat ik verder durfde overhellen
dan zij die als de dood de diepte vrezen.
Soms wist ik niet meer waar ik was gebleven,
begon mij...
Het wreedste raadsel
gedicht
1.9 met 9 stemmen 4.337 Het wreedste raadsel waar ik deel aan kreeg
sinds ik door mijn geboorte werd ontbonden
uit oeverloze zee
is schelp te zijn
die niet dan door de ene hand gevonden
kan worden
en die toegesloten blijft
tenzij die ene blik mij treft
en openschrikt het schaaldier
en de tanden
verwekt, de mond
...
De regenboog
gedicht
3.1 met 27 stemmen 9.286 Zuidoost de zon. Op onze koers verscheen
worp van het noorderlicht een medaillon
tegen de onweerswolken en begon
te stralen als gedolven marmersteen
uit Connemara: groen met daardoorheen
opalen regen, boog die welfde, won
aan gloed van blauw, een purperpoort, een bron
van geel, oranje en di...