inloggen

biografie: Omer Karel de Laey

1876 - 1909


Inzendingen van deze schrijver

11 resultaten.

Schaakspel

poëzie
3.8 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.400
's Avonds, achter 't linnen windschut, zaten, in 'n koude cel, twee gestrenge paters, naast 'n druipend waslicht, aan het spel. Tegen 't schaakbord, op de tafel, lag 'n dik getijdenboek, met 'n hoornen snuifdoos nevens en 'n rode zakneusdoek. 't Kampte. De elpenbenen stukken dr...

De speleman

poëzie
3.4 met 7 stemmen aantal keer bekeken 914
's Avonds op de markt en in de zoelte, met 'n volle kan gerstebier, bezijds z'n voeten, zat 'n vreemde speleman. En hij vlocht z'n vlugge vingers door het spannig snarenspel, dat z'n gulden harpe bromde, lijk 'n zware kerkebel. Lustig zong hij, en z'n kele zwolg en zwol in 't g...

Empédocle

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 728
Empédocle was 'n ‘wijze’ en wilde zien waarbij het kwam, dat de Siciliaanse Etna lava spuwde en rook en vlam. - Hoe men mag, tot heden toe, de vorsers, die op elk gebied alles mordicus doorsnufflen ‘wijzen’ noemen, vat ik niet. - Nu tot daar. Hij klom dus daaglijks op...

Verhangen

poëzie
4.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.034
’s Nuchtens, over winter, hangt 'n schuwe schooier in de top van een eike, langs een wegel, witgeijzeld, aan 'n strop. Zijn gerokken lijf, in vodden, wiegelt met een doof gerucht van de takken, lijk de slinger van een uurwerk, door de lucht. Diepe, met de randen vóór zijn ogen, zit ...

Tribunus plebis

poëzie
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 391
Ik kom Tribunus Plebis soms, des avonds rond de negen, gezeten voor zijn stenen kroes, ter club-vergaring tegen. Ofschoon wij nooit of zelden, in malkaars gedachten delen, belet ons zulks niet, nu en dan, te saam piket te spelen. Het bier verstompt 't verstand en zo - na onze ...

Van lichten

poëzie
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 401
Men heeft of liever zij, ja zij die wilden 't fijne weten, zij hebben - in de oude tijd - 't verstand ‘'n licht’ geheten. Dit was oprecht geniaal en sinds - gelief hierop te letten - ontdekte men een meubel ook om ‘'t licht’ ten toon te zetten. En ‘'t licht’ och ...

Concordet sermo cum vita

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 362
Seneca Zij hebben 't schone woord van oudsher aangebeden, mijn vriend, en wisten met de trage zoetvijl hun taal te ronden als een puikjuweel; de deining grootser klanken siddert door hun lucht en wentelt open langs den schemerige einder; te middernacht ontsteken zij een vierwerk, d...

Ontgoocheld.

poëzie
4.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 617
'k Had - ik weet het was vermetel - over tijd het vast gedacht Phoebus te beschrijven, Phoebus en zijn gouden morgenpracht. Doch, ik moet bekennen dat ik de eerste klaarte van de dag, elders nooit - ik vraag excuse - dan in bedde, rijzen zag. 'k Wilde dus, de visu, weten hoe ...

Macht

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 870
Uit de vuilberookte smisse, lijk 'n duivel, keek de smid en z'n ogen, onder hunne zwarte wimpers, blekten wit. Opgezwollen lijk 'n padde, wrocht de blaasbalg en hij spoog, dat de vlam, in blauwe bekken, door de wijde kave vloog. Langs de strate, half bedeesd, in 't zomerzand, op hun...

De bedelaar

poëzie
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.133
Vóór de kerke, met 'n lange paternoster in z'n hand, is 'n blinde bedelaar ge- zeten, op 'n hoopje zand. Z'n gekrulde grijze lokken vlotten lijk gezwingeld vlas, uit z'n mutse neder, op de krage van z'n winterjas. Langs hem, ligt 'n waterhond te Slapen, die van tijd tot tijd ...

Oud en jong

poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 2.002
Die woorden worden soms, me dunkt, verminkt, geblutst, vernepen, met dwaze moedwil uitgelegd en zeer verkeerd begrepen. 'n Mens is jong wanneer zijn geest, in weelde van gedachten, kan 't onkruid der bekrompenheid tot stikkens toe versmachten. 'n Mens is oud wanneer zijn geest de vle...