18 resultaten.
Twee parels
gedicht
1.0 met 63 stemmen 27.761 Twee parels aan een glooiing saamgegleden,
Zo lagen in omstrengeling van leden,
Op een rustbed van gloeiend karmijn,
Twee meisjes in verinnigd samenzijn;
Een als de een zich teder overboog,
Rees teerder nog de ander naar omhoog,
En als twee zwanen tot elkaar gegleden,
Omsnoerden zij elkaar de bleke leden …
En als twee zwanen, een bleek zusterpaar…
EN OOK DES MORGENS
gedicht
2.0 met 190 stemmen 22.528 En ook des morgens in het nieuwe licht
Voel 'k mij zo los, als ik met open ogen
Mijzelf verrast vind naar de plek gebogen
Waarop gij eertijds laagt met uw gezicht.
Als ik dan zie, dat gij er nergens zijt,
Maar met een snelle vleugelslag ontkomen
Uit de bosschages van mijn nachtlijk dromen,
Dan stroomt mijn lichaam vol van lege spijt.
Dan…
DE VOGEL
gedicht
1.0 met 6 stemmen 12.414 Ik lig vaak onbetoverd in de warme
Nachten, als voor de tweede maal weer kind,
Met losse benen en met losse armen,
Nu ik u niet meer te omhelzen vind.
De maan draait langzaam aan de open hemel
Gelijk een gouden scheepje over zee;
De sterren in hun eeuwenoud gewemel
Drijven als kleine waterlelies mee.
Dan vliegt gij soms door 't open venster…
DE MACHT TOT LIEFDE
gedicht
3.0 met 8 stemmen 7.532 De macht tot liefde is ons niet gegeven,
En ook die andre macht niet tot de haat;
Het Lot geeft aan de wil zijn kleur naar 't leven,
Gelijk een blos of bleekheid tot het gelaat.
Waar twee ter wereld, van elkaar gescheiden,
Hun zuchten zenden over land en zee,
Daar zet de god van 't Lot zich tussen beiden
En vangt de vooglen van hun ach en…
HOMEROS
gedicht
3.9 met 12 stemmen 3.905 Ik las Odysseus' smartelijke tocht
en spelde in de schemer de symbolen:
de zeeën, de godinnen en de holen,
waarin hij liefde en bescherming zocht.
Toen ik het boek sloeg in zijn zeven sloten,
was het of ik ontwaakte van een reis;
ik had gezworven en had drank en spijs
aan menig tafel met de held genoten.
Waar mag Homeros met het blind gezicht…
De laatste brief
gedicht
4.0 met 7 stemmen 25.454 De wereld scheen vol lichtere geluiden
En een soldaat sliep op zijn overjas
Hij droomde lachend dat het vrede was
Omdat er in zijn droom een klok ging luiden.
Er viel een vogel die geen vogel was
Niet ver van hem tussen de warme kruiden
En hij werd niet meer wakker want het gras
Werd rood, een ieder weet wat dat beduidde.
Het regende en…
DE HEMEL
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.535 De hemel staat met sterren volgegoten
Als met gesmolten zilveren metaal;
De nacht is krank van zwangre bloesemloten,
Waartussen ik gedwongen ademhaal.
En steeds als ik in uiteindelijk erbarmen
Rijst uit de nacht uw beeltnis, naakt en blank;
Mijn droom omhelst u met onzichtbre armen,
Mijn lippen kussen u schier zonder klank.
Gij zijt er zo…
VERLIEFDE DUIVEN
gedicht
2.0 met 19 stemmen 7.264 Verliefde duiven koeren in de bloemen:
"Broeders en zusters, wie is nu de bruid,
Die als Jehovah met geen naam te noemen,
Slechts in vertedering wordt aangeduid?"
En in het hoog gewirwar van de palmen
Vlechten zij haastig en bedeesd het bed,
Uit een gevonden keur van zachte halmen
En gouden spijlen in elkaar gezet.
Waar zijt gij nu, mijn…
EN OOK DES MORGENS
gedicht
2.0 met 18 stemmen 13.864 En ook des morgens in het nieuwe licht
Voel 'k mij zo los, als ik met open ogen
Mijzelf verrast vind naar de plek gebogen
Waarop gij eertijds laagt met uw gezicht.
Als ik dan zie, dat gij er nergens zijt,
Maar met een snelle vleugelslag ontkomen
Uit de bosschages van mijn nachtlijk dromen,
Dan stroomt mijn lichaam vol van lege spijt,
Dan…
DE VOGEL
gedicht
2.0 met 13 stemmen 5.469 Ik lig vaak onbetoverd in de warme
Nachten, als voor de tweede maal weer kind,
Met losse benen en met losse armen,
Nu ik u niet meer te omhelzen vind.
De maan draait langzaam aan de open hemel
Gelijk een gouden scheepje over zee;
De sterren in hun eeuwenoud gewemel
Drijven als kleine waterlelies mee.
Dan vliegt gij soms door 't open venster…
BLOEMVERKOPERS
gedicht
1.0 met 112 stemmen 16.616 En door de dag als met geheime schatten
Gaan bloemverkopers in het wit gehuld,
Met al de bloemen, opgerold in matten,
Waarvan het Hooglied geurt en is vervuld.
Soms draagt er een al Sarons rode rozen,
Hoog op zijn schouders in een rieten mat;
De open weerschijn doet de mensen blozen
Die hem geheven kruisen op zijn pad.
Dan denk ik aan het…
DE WREDE GOD
gedicht
1.0 met 43 stemmen 14.111 Nog voel ik soms uw borst tegen mij aan,
Uw knieën aan mijn knieën, schoot aan schoot;
Een vlinder die zijn vleugels samensloot,
Kan met zichzelf niet nauwer samengaan.
En als wij na de eenheid der voltooiing
De leden lieten zinken uit elkaar,
Dan was er niets van scheiding in 't gebaar,
Dan was 't als van een vlinder de ontplooiing.…
NAAR DE NATUUR
gedicht
2.0 met 12 stemmen 5.368 De hete dag is in de nacht geblust;
Nog gloeit mijn ziel rood in het donker voort.
Ik ben gelijk een smidse verontrust,
Mijn hartslag hamert en mijn aandacht boort;
Mijn ogen zijn vol weerschijn en vol gloed,
Mijn liefde arbeidt in een zuil van vuur,
En langzaam uit mijn hunkerend gemoed
Onthult uw beeltnis zich naar de natuur.
Uw voorhoofd…
DE TIJD IS HEEN
gedicht
2.0 met 10 stemmen 9.578 De tijd is heen waarin ik, licht van toon
En snel van geest, de dingen dezer aarde
Loofde en prees of in mijn hart bewaarde
Als de Madonna elk woord van haar Zoon.
Een graazge wei, een wulpse rozengaarde,
Een vlindertje, een vlieg, een anemoon,
Elk kreeg zijn aureool van zichtbaar schoon
Als ik het in mijn liederen verklaarde.
Die tijd is…
HET KONINGSGRAF
gedicht
2.0 met 63 stemmen 19.304 Met een gezicht uit zuiver goud geslagen,
Zoals herinnering mij heeft gebeeld
Naar al de nachten dat wij samen lagen
En lach en traan gelijk hebben gedeeld,
En mond aan mond en oog in oog verzonken
De adem en het licht hebben gemengd,
En van die volle liefdesbeker dronken
Ons aan elkanders hart hebben verzengd;-
Naar die herinnering, in…
Legende
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.731 Ergens liggen nog de juwelen
van de verdwenen prinses;
zij die hen trachten te stelen
gebruiken breekijzer nog mes.
Zij zingen totdat hun lippen
droog en gezwollen staan,
dan stijgen meerminnen op klippen
grijs uit de grijz' oceaan.
En op haar tillende handen
trillen de edelgesteenten,
van het verbleekte gebeente
der godin afgeroofd.…
Park in de Winter
gedicht
4.0 met 28 stemmen 14.483 Het park ligt wijd en zijd onder de sneeuw
en rond de zwarte groeve van de takken
zweeft als een lassoworp de vlucht der meeuw.
De kleine vijver is inktzwart en stil,
als hoedde hij een kleinodie, het slijk.
De zomerboot, een dodenbark gelijk,
ligt bij het tuinhuis, even zwart en stil
-----------------------------------------------
Uit: ‘…
In de trein
gedicht
3.0 met 18 stemmen 14.318 Wij rijden met de trein naar 't Zuiden.
De peppels vallen van ons weg,
De molens en de meidoornheg,
Die langs de spoorbaan is gelegen.
En na een nacht van weinig slapen
Snelt glanzende de eerste rij
Cypressen aan ons oog voorbij,
Gelijk een groep marathonlopers.
Wijnbergen, ceders en ravijnen,
Gedoopt in het zacht avondrood,
Vallen ons…