28 resultaten.
De meid van hierover.
poëzie
3.7 met 6 stemmen 1.404 Zodra als de haan en de leeuwrik te zaam,
Wen 't daagt in de Oosten, me wekken,
Dan spring ik het bed uit, en loop naar het raam,
En haast me het open te trekken.
En 't raam van hierover gaat insgelijks op,
En achter het klimmende lover
Ontwaar ik de vriendelijk knikkende kop
Der lieflijke meid van hierover.
Dag, Sander! Dag, Mieken…
Koffielied
poëzie
3.7 met 3 stemmen 1.431 Het Gersten heb ik steeds geprezen,
Het Leuvens valt in mijne smaak,
De Bruine drink ik met vermaak,
En de Uitzet mag er stellig wezen;
Met Faro, Beiers, Porter, Ale,
Verfris ik gaarne mij de keel,
En, zit mijn buidel vol vijffranken,
Zo vul ik zingend mijne nap
Met rood of gulden druivensap -
Mij smaken allerhande dranken:
Maar boven alle…
Ware ik niet zo bang
poëzie
3.7 met 3 stemmen 820 Ware ik niet zo bang, schoon liefke,
Zeggen zou ik, ten begin,
Dat ik u bemin;
Dat mijn hart voor u zal blaken,
Blaken heel mijn leven lang -
En nog honderd andre zaken...
Ware ik niet zo bang!
Ware ik niet zo bang, schoon liefke,
Vragen zou ik of ook gij
Iets gevoelt voor mij;
Of ge mij gelukkig maken,
Geven wilt wat ik verlang -
En nog…
Mijn lief is als de rode roos
poëzie
3.8 met 24 stemmen 3.599 Mijn lief is als de rode roos
de knoppe vers ontsprongen;
mijn lief is als de melodie
bij snarenspel gezongen.
Ik min u met mijn hart, schoon lief,
zo teer als met mijne ogen
ge blijft mij dier totdat de zon
de zeeën zal verdrogen.
Totdat de rotsen smelten in
de gloed…
Moeder en kind
poëzie
3.1 met 29 stemmen 4.325 Wanneer ik weeldedronken
mijn rozig kind beschouw
en die ‘t mij heeft geschonken,
mijne aangebedene vrouw,
zo vraag niet wie van beiden
mijn hart het meest bemint…
Mijn hart en kan niet scheiden
de moeder van het kind.
\Ik doe mijn armen open
en sluit ze er in bijeen,
en vreugdetranen lopen
mij langs de wangen heen…
Ach, wist gij, spreek…
Het ledige stoeltje
poëzie
3.7 met 13 stemmen 2.044 Hun kind was dood, hun liefdepand; -
Ik ging tot hen, het hart vol rouwe,
En drukte stom de man de hand,
Maar dorst niet opzien naar de vrouwe.
Hij wendde ’t aanzicht van mij heen,
En weende lang en overvloedig; -
‘Ik kan u niet vertroosten, neen,
Maar wees toch redelijk en moedig!
Uw kindje is nu bij de Heer’…
‘Ja’, zei de vader, ‘maar…
BEKENTENIS
poëzie
3.3 met 11 stemmen 2.510 ‘Zo immer met ons tweeën,
Vrouwlief, in paradijse rust,
Der wereld vreemd, en onbewust
Van hare kampen, hare weeën…
Dat ware een leven vol van lust,
Met ons tweeën!’
Zij sprong mij op de knieën,
En zag mij aan, zo zoet, zo teer!
En sloeg dan weer hare ogen neer,
Als wou ze mijne blik ontvlieên…
En fluisterde, zo zoet, zo teer:
‘Met ons…
Mijn schat is weg
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.224 Duitse melodie, langzaam en treurig.
Mijn schat is weg, naar de vreemde heen -
Ik weet niet, ik weet niet waarom ik ween.
Misschien is hij dood, en stijf en stom -
Dies breng ik mijne dagen zo treurig om.
En als me mijn schat wou leiden ter kerk,
Veel nijdige tongen er deden haar werk.
Men zeide van dit, men zeide van dat -
Het maakt…
ONZE MEESTER
poëzie
3.6 met 11 stemmen 2.361 Onze meester zegt ons:
Lieve knapen, zegt hij,
Hier en valt er, zegt hij,
Niet te slapen, zegt hij,
Maar te leren, zegt hij,
Zoals ’t hoort, zegt hij,
En te luisteren, zegt hij,
Naar mijn woord!
Onze meester zegt ons:
Lieve kindren, zegt hij,
‘k wil u ’t spelen, zegt hij,
niet verhindren, zegt hij,
wel te weten, zegt hij,
na de klas,…
Vivat mijn schat, mijn spinnerad!
poëzie
4.0 met 3 stemmen 871 Vivat mijn spinnerad, mijn schat!
Mijn rok en garenklos, vivat!
Dat kleed me warm en geeft mij brood,
Beveiligt mij voor leed en nood.
Ik spin en zing mijn liedekijn
Bij zomeravondschemerschijn,
Verveel me nooit, ben nimmer mat -
Vivat mijn schat, mijn spinnerad!
Twee beekjes sluiten 't plekje in,
Waar ik al zingend zit en spin…
De bloem van 't bal
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.931 Wat was ze schoon toen ze uitgelaten danste,
de zoete maagd, met sylfenlichte voet!
Haar reisblauw oog, waaruit haar onschuld glansde,
ontstak het vuur der liefde in elk gemoed.
Haar lippenpaar omzweefden zalige lachjes,
nooit werd een zoen gedrukt op malser koon.
Bewondrend fluisterde iedre jongling zachtjes
Wat is ze schoon!
Zoals rondom…
Een ditje of een datje
poëzie
4.5 met 2 stemmen 1.045 Russische melodie.
'k Zou geen uurtje langer leven,
Zo ik maar een touwken vond:
Wilde er iemand een mij geven,
Zo verhinge ik mij terstond!
Ja, ja, ja,
Wilde er iemand een mij geven,
Ha, ha, ha!
Zo verhinge ik mij terstond!
Hier! ik zal een touwken geven,
Slinger 't uwe hals maar rond! -
Faalde er nu geen spijker neven,…
Mahomeds hemel
poëzie
4.2 met 8 stemmen 2.618 Ik heb de koran nooit gelezen,
Maar iemand heeft mij uitgelegd
Hetgeen hij van de hemel zegt,
En zie, Mahomedaan te wezen,
Dat is toch waarlijk niet zo slecht.
Een hemel, waar ze wierook branden,
En psalmen zingen in 't Latijn,
Hoe heerlijk die de Christen schijn',
Doet mij volstrekt niet watertanden,
En moet al fel vervelend zijn.
Maar…
De kunst der minne
poëzie
3.2 met 4 stemmen 1.586 ‘t Is mij zo duister als Chinees,
Hoe ’t andre jongens overleggen,
Om steeds wat nieuws te kunnen zeggen
Tot hunne Lize, Kaat of Trees!
Soms zit ik bij mijn uitverkoorne,
Tot beider hindernis,
Van schaamte rood tot achter de oren,
Omtrent zo spraakloos als een vis!
In de eerste dagen gaat het goed,
Dan weet men alles klaar te spinnen:
Men…
Ene kleine zonde.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 502 Wij zitten soms - mijn lief en ik -
Hele avondstonden naast elkander,
En praten over een en ander,
Doch schuwen trouw elkanders blik;
Want moeder, die, ondanks mijn flemen,
Volstrekt niet weten wil van mij,
Zou met te veel verdriet vernemen,
Dat ik met hare dochter vrij.
Zolang ons moeder hoort en ziet,
Gebaren wij van niemendallen…
Thereze.
poëzie
4.2 met 4 stemmen 435 Ja, lieve juffer, inderdaad,
Ge zijt bekoorlijk schoon van wezen,
En rijk daarbij, wat nimmer schaadt;
Ook wordt uw aard te recht geprezen.
Wel hem, die gij uw harte biedt:
Gelukkig zal hij mogen heten!
Maar spreek tot mij van liefde niet...
Ik zal Thereze nooit vergeten.
Zij mocht gewis met minder recht
Dan gij op lichaamsschoonheid bogen…
Mijne moedertaal, mijne moedertaal.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 488 Mijne moedertaal, mijne moedertaal.
Wat andre komt daarnevens!
zwaardgekletter, klokkenklank,
snarenspel en minnezang
o mijn Neerlands, ja mijn Neerlands
dat alles zijt gij tevens!
Mijne moedertaal is de schoonste taal.
En zou ze 't ook niet wezen,
haar verkiezen zou ik nog,
want ze is de mijne toch!
O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands,…
Ik min u nog
poëzie
5.0 met 2 stemmen 725 Ik wilde u zien: ik zag u weer,
En kwam u om genade smeken.
Maar, wat ik poogde, ik kon niet spreken,
En gij, ge sloeg uwe ogen neer.
Geen blik, geen blos op uwe wangen,
Geen woord: uw hart was koud en stom.
Ik trilde en beefde van verlangen,
Ge ging voorbij en zag niet om.
Ik min u nog, al schondet gij
De eed, mij eens vol vuur gezworen…
Regina
poëzie
4.0 met 2 stemmen 823 Regina telt maar vijftien jaren,
En hoe bekoorlijk is ze reeds!
Haar halsje omgolven guldene haren,
Haar mondje omdanst een lachje steeds.
't Eenvoudigst mutsje dekt haar kopje,
De stof haars kleeds is grof katoen. -
Ei! klinkklank heeft het rozenknopje
Om lief te wezen niet van doen.
Wanneer zij op de dag des Heeren
Soms met hare ouders wandlen…
Zo gij mijn lief wil zijn!
poëzie
3.7 met 3 stemmen 739 Ik min u, och bemin me weer,
En seffens leg ik al de schatten,
Die aarde, zee en lucht bevatten,
Aan uwe voeten neer!
Wat uwe dromen u voorspelden,
Wat u der Hope zangen meldden:
Dat alles ja is uw en mijn,
Zo gij mijn lief wilt zijn!
Langs bloemenwegen zult gij treên,
En zoetere geuren zullen walmen,
En zoetere zangen zullen galmen
In…
Schoon Liesken.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 819 Schoon Liesken, laat, o laat me zeggen,
Hoe onuitspreeklijk lief ge zijt!
Mijn hart, geheel u toegewijd,
Kom ik aan uwe voeten leggen.
Hoe ik me dus in éne keer
Zo door de liefde vast liet knijpen,
Dat kan ik waarlijk niet begrijpen,
Schoon Liesken, maar ik min u zeer!
Slechts éénmaal mocht ik u aanschouwen,
En fluks ontstond in mijn…
Wil ik u eens wat vertellen, meisje?
poëzie
2.0 met 3 stemmen 564 Wil ik u eens wat vertellen, meisje?
Uw hart is net een duivenkot:
Gij doet het deurke nooit in 't slot,
En niemand klopt een tweede reisje...
Maar even licht als 't zich voor elk ontsluit,
Zo laat het ook de rappe vogels weder uit!
Dat gij schoon zijt, wil ik mee belijden -
En waarom zou ik 't ook niet doen?
Doch welke waarde heeft uw zoen…
Herinneringen
poëzie
3.1 met 8 stemmen 1.072 Ach, laat ons van 't verleden spreken...
Gij luistert immers gaarne, vrouw?
'k herinner mij, hoe lang verstreken,
Mijns levens lentetijd getrouw.
Toen had ik appelrode wangen,
Mijn baard was blond, gekroesd mijn haar;
En 'k zag vol fierheid allegaar
De meisjes me aan de slippen hangen!
Brunetten, zwarten of blondinnen,
Mij waren…
Mijne moedertaal
poëzie
3.5 met 2 stemmen 678 Mijne moedertaal, mijne moedertaal,
Wie of haar ook kleinere,
Min ik als mijn vaderland,
Sta ik voor met hand en tand!
O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands,
Dat houd ik steeds in ere!
Mijne moedertaal, mijne moedertaal,
Wat andre komt daarnevens!
Zwaardgekletter, klokkenklank,
Snarenspel en minnezang,
O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands,…
Hoe zoet!
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.058 Hoe zoet was de blik van uw oog,
Toen ge, blozend, de rozige lippen
Een woordeke zacht liet ontglippen,
Dat strelend mijn hart bewoog.
Lief meisje!
Hoe zoet was de blik van uw oog!
Hoe zoet was de druk van uw hand,
Toen ik bevend afluisteren wilde,
Van ’t genot dat mijn boezem doortrilde,
Van der liefde zo zalige band.
Lief meisje!
Hoe…
Wanneer gij mij beziet
poëzie
3.6 met 10 stemmen 2.827 Me koesteren in de stralen
der gulden lentezon:
de eerste prijs behalen
bij ‘t schieten naar de ton;
met boerenmeiden dansen
en tuimelen over ‘t gras:
mij met de rook omkransen
van echte varinas.
Dat al, rechtuit gesproken,
haalt bij de wellust niet,
die gij verwekt, Katoke,
wanneer ge mij beziet!
De vogels horen kwelen
van minnevreugde…
Het gordijntje.
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.699 ‘t Gordijntje wordt daarboven
Van ’t venster weggeschoven,
En door de heldre ruit
Blinkt Miekes hoofdje uit.
Ze heeft me in ’t oog gekregen,
En lacht en knikt me tegen…
Zo slaat dan op den duur
Toch eens het liefdesuur!
Maar neen! Mij geldt haar blikje,
Haar lachje noch haar knikje!
Ginds kuiert hare nicht…
Ach! doe ’t gordijntje…
Zo gaat de wereld
poëzie
2.5 met 12 stemmen 1.882 Toen zij begraven werd,
Toen was ’t als zou zijn hert
Van smarte breken.
Hij knielde bij het graf
En wilde er niet af –
Daar hielp geen smeken.
En daaglijks keerde hij
Naar ’t kerkhof, weende bij
De groene zode,
Waar hij met eigene hand
Een kruis had op geplant
Ter ere der dode.
Een jaar verliep, en nu –
O wis die traan, die
In de…