Vandaag ben je 245 dagen een lieve 'verschijning' geweest  soms was je een fata morgana een 'verdwijning': drie weken verweesd achter poorten van kyrgyzstanzana was ik méér dan 'een mail' die je leest met verbaasde indringende vragen Jij bent méér dan een loveletter tale ik méér dan jouw white euroknight a poet whose verses are…

Met mensen intiem willen zijn: moeten delen -- in hun geheimen.…

't Is zeer plezant  niet op de bonnefooi maar elke middag weer  bericht te krijgen  uit een verafgelegen  nomansland  vlakbij de grens met China Kyrgyzstan Niet eens in 't Engels maar in 't Nederlands heel fraai van stof verzorgd en ook nog mooi vanuit een dwergstaat tussen hoge bergen die grenzen aan het grote Kazachstan  Voor…

Waren en zijn wij bestemd voor de liefde krijgen wij ooit elkaar nog te zien Wordt onze date aan de côte d'amour een intieme meeting of ideële idylle Met een femme fatale in de zevende hemel geluk of verderf een crime passionnel Paris zei Hélena Thisbe vroeg Pyramus Romeo, Julia Kom hier dat ik u kus Gelijk Nefertite…

Naar mijn armen rent de blijdschap van haar ogen -- rechtstreeks mijn hart in.…

Alle luikjes opengezet voelen wat er gaande is in de schemering in mij niet fantaseren voelen wat er gaande is daar buiten een afscheid hun armen om elkaar en heel de laan lang zijn mijn benen moe van de trimmer die lacht naar de gelukkige…

Mijn liefje, het is bijna middernacht ik lig in bed, met jouw sweetface en hotlips voor mijn neus ik denk aan je en stel me voor  hoe jij er nu aan toe bent als ik kon toveren zou ik als de weerlicht als een fakir op zijn vliegende tapijt voortgedreven door de wind naar jou toe snellen windekind en kruipen, onder jouw donsbed je warme…

Ik had je net een mail gestuurd die zo ineens is weggefloept met de noorderzon verdwenen in the cloud, gone with the wind naar 't dak der wereld, Himalaya maar gelukkig just in time  through the airwaves neergedaald in 't land waar jij je nu bevindt eerst ging ik overal op zoek keek onder tafels stoelen banken zelfs achter zware…

Wie om de M. lijdt, mag wel blijde leven Zij zal voor alle wee schadeloos stellen Gelukkig hij die zich in M. vernieuwt En zij die zich daarin steeds doet herleven Wee den ouden, die voor M. versaagt Waar blijft zij nu met haar beloofde goed? Vernieuwde M. heeft slechts mijn wond vernieuwd Maar nieuwe oude zullen hunne kracht in M. zien…

Een wonderlijk stilleven ademt kunst met zacht tegenlicht, Denkbeeldig door passie gedreven dragen stapelwolken hun bijzonder gewicht Zowel bij dag als bij nacht sprenkelen zij met hemelwater zilver en goud over de golven In al wat liefde schenken kan is weerschijn haar kracht geworden.…

jij had een blik waarin de wereld schik had een lach die altijd aan ging bij je eerste woord die de kuiltjes in je wangen dieper maakten dan de gespreide bedjes voor de vele kwinkslagen die aan je hingen want daar waar jij was vibreerde plezier groeide creatief in woord en beeld met een niet voor- gestructureerde performance…

Liefde is een storm die ons stuurloos maakt en dan -- speelt met ons verstand.…

onze tijd is nu voorbij ik werd weer ik jij werd weer jij toch blijven wij soms vertederd nog de tijd vergaan samen tot een van ons is uitgegaan…

Wat hem zo raakt, waarvoor hij door de knieën gaat, maar waar hij zelf ook deel van is, waardoor er bij hem in de buurt zo ongeloof'lijk veel van is, is iets waarvoor hij is gemaakt Geboren, denk ik, als het ware om ten volle te ervaren waar het leven samensmelt, waar enkel pure liefde telt, die hij steeds weer met jou zal delen, in de…

de laatste zon dwaalt door de duisternis het trommelvuur vermaalt de taal als glas gebroken monden onttronen woorden breek niet in de donkere nacht vrees de liefde niet zing zing van de teer beminde…

Eh bien, mon grandseigneur ik drink met volle teugen graaf diep in mijn geheugen nee echt, het is geen leugen die eindigt in mineur Genoot mijn Sonja niet in haar petit boudoir d'amour, tout illusoir haar moeder had bezwaar al zong zij 't hoogste lied Dan denk ik terug aan Vera die mij haar lippen bood wier tong naar binnen vlood…

De stenen die je in het meer gooit, Springen en dansen langs de waterrand. Traceren stralen van zonlicht, en laten rimpels achter, voordat ze in de inktzwarte diepten verdwijnen. Een fluister van door jou gekozen te zijn, Onbekommerd en veilig in je handpalm, net voor een adem. Je kijkt toe hoe het water hen tot zich neemt. Oppervlak ongebroken…

Jij stroomt in mijn bloed, in mij leven jouw sporen -- Wilde Wonderbloem.…

Nergens specifiek op uit Er hing najaar in de lucht We kwamen samen in een zucht En er lag een besluit Voor minder deden we het niet We wilden immer leven Uitgekotst of ingewreven Het hele lied Dan neemt ze ongewild de benen Laat haar gaan omdat het moet Leeg tot in je tenen Een ieder gaat het goed Behalve misschien die ene Gemis…

'Ga je met me mee?' Woef. 'Wil je iets eten?' Woef 'Kom op mijn schoot!' Woef…