inloggen

Gedichten over afscheid

Hier vind je gedichten over afscheid die verschillende vormen van afscheid (moeten) nemen verwoorden. De gedichten gaan over het loslaten van dierbaren, herinneringen aan momenten samen, de stille hoop dat men op een dag weer herenigd zal worden, en de onvermijdelijke pijn van verlies.

Laatst toegevoegde gedicht (nr. 119):

In het meervoud

Wij waren vrienden in een ver verleden
van nachtfilms, zangersfeesten, parken, dromen.
Wij waren minnaars op de hoge treden
van lustpaleizen tussen bonte bomen.
De maan bescheen de vijvers van Granada,
de zon bescheen de zuilen van ons Thebe.
Je arm was broedplaats voor de vogels van Messina,
mijn dieren trokken jou per winterslede.

In welk verdoemd en onherbergzaam noorden
werd alles anders, raakten onze namen
op drift, tot wij elkanders naam verloren?

In welke nacht zag ik kobolden, gnomen, trollen
ontrukken aan jouw lijf al wat wij samen
daarin geschreven hadden en wat ik verwoordde.

--------------------------------------------
uit: 'Na de laatste keer', 1981.

Schrijver: Andreas Burnier
Inzender: ivg, 4 januari 2025


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 114 stemmen aantal keer bekeken 63.588

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)