inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.533):

Groninger Hogeland

Nauw begrensd oneindig land,
klei en gratie hand in hand.
Hoge hemel, lage grond,
die mij aan uw landschap bond.
Volle tarwe, sterke wind,
die mij aan uw kluiten bindt.
Altijd zie ik langs de dijk
Bierum, Roodeschool en Spijk.
Altijd keer ik tot u weer,
Zeerijp, Eenum, Garrelsweer.
Oude dorpen, oude stijl:
Westeremden, Oldenzijl.
Namen uit een lief verleden:
Loppersum, Uithuizermeeden.
Starend over dit bedaarde
land laat ik een wensdroom vrij:
Geef ons op de nieuwe aarde
duizend bunder nieuwe klei.
Geef ons daarop, lieve Heer,
Zeerijp, Eenum, Garrelsweer.
Geef ons in dat eeuwig heden
een vernieuwd Uithuizermeeden.
Geef ons Roodeschool en Spijk
in de kromming van de dijk.
Geef ook Bierum, Oldenzijl,
Westeremden eeuwig heil.
Geef ons door uw trouw verbond
hoge luchten, zware grond.
En als ik hier dan weer sta,
naast U door de kluiten ga,
knijp ik in uw Vaderhand:
dank voor dit oneindig land.

Schrijver: Hans Werkman
Inzender: H. de Kruijf, 5 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: landschap

3.5 met 28 stemmen aantal keer bekeken 11.458

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

J de Jong-Staal, 3 jaar geleden
Graag dit gedicht bezitten als Groningse van 87 jaar. Hoe kom ik hier aan.
Abram Blaak, 4 jaar geleden
Sprekend. En luchtig. Heb het in t Gronings gelezen: "...Volle taarwe, staarke wind, dij mie aan joen kloeten bindt... Geef ons deur joen traauw verbond, hoge luchten, zwoare grond..."
Maria Boersma, 4 jaar geleden

Bij zo'n prachtige weergave van het Hogeland waarover Ede Staal zo mooi zingt, word ik koud tot op het been.
Heb het nog niet gezien, maar ga er beslist naar toe
Anje vels, 4 jaar geleden
Prachtig weergegeven, zoveel herkenning

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)