Gedichten

gedicht (nr. 3.797):

de fiets

Het eerste wat de Nederlander leert
is lopen.
Daarna fietsen.
En dan de fiets verliezen.

Vele keren
wachtte mijn fiets niet op mij.
Ze was weg,
verdwenen
en niet naar huis gegaan.

Is mijn fiets alleen,
is ze eenzaam?
Aan een andere fiets
bond ik haar.
Maar nog wachtte zij niet op mij.

In Nederland
is mijn fiets
mijn fiets niet
en mijn vrouw
niet mijn vrouw.

Soms komt de liefde
zonder vrouw
maar in Nederland,
komt de vrouw
nooit
zonder fiets.

Fietsen in Nederland
zijn als vrouwen.
Ze wachten niet.

Met de vrouw op je rug
beklim je bergen.
Maar ga je naar beneden;
neem dan de fiets.

-----------------------------------------------
uit: 'De fiets, de vrouw en de liefde', 2002.