Gedichten

gedicht (nr. 1.451):

'n Beetje

Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf,
’t is vreemd, maar die vergeet je,

het is je dikwijls zelfs ontgaan,
je zegt ik ben wat moe,
maar op een keer dan ben je aan
je laatste beetje toe.

Schrijver: Toon Hermans
Inzender: Maarie, 8 februari 2011

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: afscheid

sterven

beetje

2.0 met 223 stemmen

237.136

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Anneke , 12 maand geleden

Ik kies dit gedicht voor op mijn eigen rouwkaart. Het is precies zoals ik mij nu voel.

Johan, 3 jaar geleden

In 1987 stond dit gedicht op de rouwkaart van mijn moeder. Nu het einde van mijn vrouw nadert moest ik eraan denken. Zo mooi.

Wil, 4 jaar geleden

Wordt woensdag op de crematie van mijn moeder voorgelezen. Zo mooi!

Jeanet, 4 jaar geleden

Voorgelezen tijdens de crematie plechtigheid van mijn moeder. Heel mooi en treffend. Precies zoals mijn lieve moeder afscheid van het leven heeft genomen.

mia geurts, 8 jaar geleden

mooi gedicht in al z'n eenvoud

michiel, 9 jaar geleden

hallo ik zit met tranen op de bank.... zo mooi! ik kan mijn ogen niet geloven zo mooi is dit! echt een literair wonder xxx

Gina, 9 jaar geleden

Ik heb tranen in de ogen... Zo mooi!

Juliet, 9 jaar geleden

Vandaag had ik het nodig en vond ik het :0) Dank je wel voor het plaatsen. Ik ga het ook delen.

Maud, 10 jaar geleden

Prachtig gedicht dit

Femke, 12 jaar geleden

Dit is z'n prachtig gedicht
er is geen gedicht dat ik mooier vind dan dit gedicht

Geef je reactie op deze inzending: