Gedichten

gedicht (nr. 1.374):

Alles spreekt voor zich

en de wind zegt mij
ga over dit pad
luister hoe het veld zingt
voel de boom
en zie, ze wuift met een blad
zelfs gestorven hout, ginds,
kent de mooiste droom

ook als gij de vlonders betreedt
die in kunstige lijnen
u boven de aarde heffen
zullen waterspiegelende bochten
die weet hebben van komen en gaan
u in het ommetje weer treffen.

het is riet dat de stilte leidt
naar oprechte verwondering
die om geen enkel antwoord vraagt
en waar de kleurrijke ijsvogel
zijn opgeviste prooi
naar hoger oever draagt

foto: www.1ivision.nl ©

Zie ook: http://blog.seniorennet.b.../julius_dreyfsandt_zu_schlamm/

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 5 juni 2011

Geplaatst in de categorie: natuur

Dommel

4.0 met 93 stemmen

12.643

Er zijn 15 reacties op deze inzending:

Monique Verplancke, 14 jaar geleden

Een schitterend gedicht! Graag gelezen!

arie, 14 jaar geleden

De natuur herleeft middels jouw verbeeldende stilte klanken... Mooi Julius

marije Hendrikx, 14 jaar geleden

gelezen met oprechte verwondering...

lijda, 14 jaar geleden

Groots dit schrijven " Alles spreekt voor zich " het wonder van de natuur prachtig verwoord!

nonna, 14 jaar geleden

Niets aan toe te voegen, deze oneindig mooie woorden spreken voor zich!

wietewuiten, 14 jaar geleden

mijn oprechte bewondering, julius. natuurrijk natuurlijk.

Titia Lodewegen, 14 jaar geleden

Uitdelen op een kaartje! Moet iedereen gelezen hebben in zijn leven.

jan haak, 14 jaar geleden

En de wind had gelijk...
Prachtig puur gedicht.

Han Messie, 14 jaar geleden

Een heel mooie beeldspraak van de taal der natuur. Inderdaad, alles spreekt voor zich, maar niet zomaar vanzelf!

irene verkerke, 14 jaar geleden

Wat hebt u een mooi gedicht geschreven!

Hilly, 14 jaar geleden

In de stilte het puur ervaren, het wonder dat zich toont. Klasse!

kerima ellouise, 14 jaar geleden

schitterend gedicht...stilte vraagt niet om een antwoord, ze geeft...

Martien Montanus, 14 jaar geleden

Om stil van te worden.....prachtig!

Marije hendrikx, 14 jaar geleden

Prachtig zoals de stilte je daar met de ijsvogel naar een hogere oever draagt

Amanda Malinka, 14 jaar geleden

Dit gedicht spreekt me heel erg aan...Het oude verdriet achter je laten...De verwondering van de natuur...het serene...met een pijnlijke achtergrond..

Geef je reactie op deze inzending: