Jonge sla

Prachtig gedicht, er zit zoveel meer in diepe poëzie

@lili U gaat voorbij aan de ironie van het gedicht.

Vanuit grammaticaal oogpunt heeft Jcramer overigens ook wel gelijk lijkt me. Een patat kan niet rooien, net zo min als een gedicht kan opzeggen. Moet een gedicht grammaticaal juist zijn? Na Jcramers opmerking kan ik de actieve vorm in ieder geval niet meer 'ontzien'. Domper!

@Jcramer:
U gaat voorbij aan de diepe emotionele waarde van het gedicht. Zie de andere reacties.

Overigens vraag ik me af of uw opmerking vanuit grammaticaal oogpunt wel terecht is. Het hoekje aardappelen is niet het subject (onderwerp), maar het object (lijdend voorwerp) van rooien.

Ik verloor twee kleinkinderen en vind het terug in dit gedicht.

Een veld aardappelen kan niet rooien!
Ik hoop dat dat de reden is dat Kopland het gedicht niet meer graag opgezegd hoorde worden. (Of vindt u, waarde lezer, dat het 'hoorde opzeggen' moet zijn?)

Dit gedicht heb ik bij het vak Nedelands eens helemaal moeten analyseren, zeker niet erg om te doen. Vind het geweldig hoe Rutger hier beschrijft hoe erg hij het vindt als iets jongs (een baby) doodgaat en dat het hem niks doet als iemand doodgaat die al oud was.

Dit vind ik zo'n prachtig gedicht omdat het je laat voelen dat kleine dingen soms zoveel met je kunnen doen. De kwetsbaarheid van de jonge blaadjes komt goed naar voren door het contrast met alle stervende en gerooide gewassen die beschreven worden.

een heel mooi gedicht,
het gaat over de smaak en dat trekt me ook erg aan!