inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 156):

's Avonds laat

Moeder je kwam om elf uur thuis.
Niet later zei je zelf.
Ik zit nog steeds alleen in huis.
Het is kwart over elf.

Ik kwam uit bed om negen uur,
ik hield het niet meer uit:
geroezemoes achter de muur,
figuren langs de ruit.

Straks komen dieven om de hoek
en klimmen door het raam.
Naar geld en klokken zijn ze op zoek,
ze fluisteren mijn naam.

Ze vinden onze klok nog wel:
hij tikt vannacht zo bang.
Als ik mijn Oma nou eens bel?
Maar nee, die slaapt allang.

O, moeder, moeder kwam je maar.
Of ben je soms op reis?
Ik zit te woelen in mijn haar.
Het wordt al grijs.

Schrijver: Willem Wilmink
Inzender: TT, 2 juli 2003


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.4 met 104 stemmen aantal keer bekeken 38.430

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Evalie, 5 jaar geleden
Ik ken dit als liedje, ik zong dit als kind terwijl mijn vader me begeleidde achter de piano. Heel mooi en droevig gedicht/liedje. Ik weet helaas niet meer wie dit zong, origineel.
lekker gedichtje, 7 jaar geleden
ik voel m wel hoor
dit gedicht
Piet, 10 jaar geleden
echt cool gedicht
(martine)
Pie t, 13 jaar geleden
Vet mooi gedicht bro
lol, 21 jaar geleden
prachtig zo zoet en zuiver....!>>!>!<!<!<!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)