Het grote woordenbos
Plezantbomen
Er was eens, nog niet zo lang geleden,
een groot woordenbos met
heel grote plezantbomen.
De plezantbomen waren wel 100 meter hoog
en staken boven alle andere woordbomen uit.
Aan de rand van het bos stonden leukboompjes.
Vogels deden zich te goed aan
de duizenden leukboombessen.
Slapen deden ze liever in de hoge plezantbomen,
daar zaten ze hoog en droog, en veilig.
Natuurlijk moesten al die slapende vogels hun eheumaheum… kwijt, en zo vielen er heel veel leukboomzaadjes, met de eheumaheum… onder de plezantbomen.
Op een dag kwamen er een paar mensen van de vlakbosgroep,
die vonden dat het woordenbos niet vlak genoeg was.
De plezantbomen staken er veel te hoog boven uit!
De plezantboom moest verdwijnen.
Wanneer de plezantbomen weg waren schoten er nieuwe plantjes op.
Maar het werd al snel duidelijk…
het waren allemaal nieuwe leukboompjes…
Het woordenbos was nu veel vlakker
en de vlakbosgroep was tevreden.
Alleen, de vogels,
die waren minder content…
die misten hun plezantbomen.
Maar vogels zijn niet dom!
Ze ontdekten al gauw,
niet zo ver uit de buurt,
nog een woordenbos.
Het engelsbomenbos.
Er waren wel dertig soorten hoge engelsbomen;
de funboom, de greatboom, de niceboom, de awesomeboom, de enz….
De vogels waren weer gelukkig!
De verveling was weg en ze zaten
weer hoog en droog!
Cool man!
Awesome!
Geplaatst in de categorie: taal