Zwaard
IJzig snijden de jaren
Van zoeken naar oevers
Van het voortschrijden
De splijtende handen
Krassen in snedes
In vlakken van toen
Op golven gedragen
Door niemand aanschouwd
Blaast hij zijn adem
Zijn lokroep weerklinkt
Galmt in de nacht
Nimue! Nimue!
Geplaatst in de categorie: literatuur
filosofie 4.1 met 12 stemmen 
1.318
1.318
Geef je reactie op deze inzending: