alsof er schaduw waaide

wit
zoals het onschuldig lichaam
van de winter, mijn lot
in het weten

blaas ik
zachtjes sneeuw naar het verleden
mijn verhaal
alsof niets meer ontkend kan worden

zoals die eerste schreeuw
of een onvervuld verlangen terwijl het buiten
langzaam donker wordt

een wenken waarin duisternis zwijgt
om de waarheid te vieren, het bloed zo bang
om vol te zijn

ik waag een eerste stap
en spring naast vleugelranden, verlies datgene
wat zozeer veranderd was

de graven kraken
kalm

zij zijn de enigen
die rusten in vrede

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 21 december 2009

miemakehotmail.com

alsof er schaduw waa

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 16 stemmen 567