18 resultaten.
Voor het gerecht
gedicht
3.2 met 21 stemmen 7.545 Toost maar rood op die halve vrijdagmiddag in de regen
en wie toen vergeten is onder de oleanders.
Ik dans met Nadie. Ze glimlacht.
Vandaag smelten we onze benen.
Een beetje vals neurie ik door het raam.
Zij versnijdt de tonijn, tomaat en scherpe ui.
Ik zit achter de witte piano en speel voor haar.
Zo helder kan niemand spreken…
De etruskische weduwe
gedicht
2.9 met 14 stemmen 9.748 Je sterft gewoon, sprak ze
uit de binnentuin kwam ze op stamelende voeten
en die nacht was het niet de wind in de oleanders.
Later leunde ze tegen een zuil
in de villa arriveerde de herfst als eenzame bijslaap
en iemand anders zou de jurk op het gras leggen.
Geen woord van de keizer
dan de gescheurde beloftes, het te hete waterbad
en zijn…
groen
gedicht
1.1 met 14 stemmen 2.954 het is begroeid met overal hetzelfde gras
en zelden regent het, ik zoek naar de boter
bloemen, mijn vette herinnering aan toen
ik mis mijn bus, ik trek twee schoenen uit
ik dans, en het stof stuift het zout achterna
-------------------------
uit: bezonken (2014)…
Zone
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.129 Dit is het laatste. De totem is opgespeld. Ik heb de stad nu gezien.
De honger is gestild. Ik heb de keizer niet begrepen en ben de
zoon kwijt. De zon komt bijna op. I'm scattered like newspapers
all over the street. En ik weet niet of ik dorst heb.
De nachten heb ik doorgebracht met de aanvoerder. Er was een
bijl, bot verraad en ik had al geen…
Stadstaal
gedicht
2.8 met 16 stemmen 6.271 De vermoedens die een stad voortdrijven,
al ligt haar kaart vast. Het is onveranderlijk
dat vrouw staat in licht lantaarnpaal, schip
voorbij schuift en brug verzucht onder gewicht.
Er valt helemaal niets te zeggen. Mijn talen
drijven de spot met mij. Goddeloos, zeggen ze.
Waarom dan blijven de kleine straten zich
vermommen. Onmiskenbaar zijn…
Verloren ritueel II
gedicht
1.8 met 36 stemmen 17.209 vroeg voorjaar breekt zich het hoofd
over de torens
duiven staren zich wezenloos op de stigmata
ze schijten op het kruis
in het hoge voorportaal ruikt het
naar gecastreerde heiligen
nu verbind me neem me mee nu
vleugels raken de deuren
als je opstaat
-------------------------------------------
Dit gedicht van Albertina Soepboer…
Net heb ik
gedicht
2.1 met 66 stemmen 17.734 Net heb ik zeilen gehesen met bloedend
hart heb ik afgezien van de nachtvangers
en ik weet nu dat diepte niet kan komen
dat vaart niet kan komen als ik niet raaf
vrouw in mijn lichaam krassend verlos.
Net zag ik dat je de raafman bent en ik
geef je koosnamen en je bent mijn lijk
we liggen al zo lang in duisternissen
dat boeglicht ons bijna…
Slaap
gedicht
3.2 met 4 stemmen 1.427 wakker zijn, boven de stad klokken
een regenbui en een kom met melk
niet de fluistering van wind hoor je
maar het langdurige zuchten van wat
onderhuids vuur vasthield, oppookte
------------------------
uit: 'Bezonken', 2014.…
Zwerfzout
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.496 vanuit het oosten waait het de zee over
een veld is begonnen, zout verworden
een zwerver, hoe moet ik in deze stilte
wegvegen, roepen hoe hoog het golfde
maar aan de wind proef je de tijd niet.
-----------------------
uit: 'Bezonken', 2014.…
Gebed
gedicht
3.5 met 4 stemmen 12.470 achter de kerk staat de vrouw, ze verdraagt
doffe haren op vette kleren, een hond blaft
eenzaam, traag loopt oud water de kraan uit
dit beeld wilde ik vasthouden en uitzetten
voordat de engel van zijn ladder afdaalde
--------------------------
uit: 'Bezonken', 2014.…
Wantij
gedicht
5.0 met 1 stemmen 2.938 Het is nacht en ik vang
de maan in mijn handen
blauw van herinneringen
ik vouw mezelf naar binnen
en zie
het stromen van het koude water
naar het wantij.
--------------------------------
uit: 'De Hengstenvrouw', 1997.…
De hoeve
gedicht
4.0 met 5 stemmen 3.579 Om weer zeven te zijn.
Zoals het riet ruikt in de winter.
Mijn houtjes krassen over de gracht.
Op zolder schimmelt het oude stro.
Drinkbakken klapperen aan de muur.
Eén kat woont hier nog en
ik wil naar huis.
Opa ruikt naar pruimtabak
en vertelt over zijn paarden,
lang geleden, op de hoeve. Oma
schilt bergen aardappels, wortels.
Ze zwijgt…
de vleugelslag
gedicht
3.6 met 12 stemmen 5.820 weer de zee - aan alle dingen - anders kleuren
de stukjes brood in nieuwe talen - terwijl ik weer
niets verstaan heb van alles: jij pakt het bord
ik de kopjes met thee en dit is het zuiverklare
op ons dak woont een scholekster, steekt zijn snavel
in de botervloot en smeert het zout in de hele taal…
Over Friesland
gedicht
2.5 met 15 stemmen 6.694 Dat waaien, altijd dat waaien
de bomen in onze tuin
die heimwee hebben naar het bos
de lente die in grauwe wolken
over het lege landschap jaagt
altijd naakt, altijd
--------------------------------------
uit: 'Droom in blauwe regenjas', 2004.…
II
gedicht
2.8 met 25 stemmen 7.898 Vroeg voorjaar breekt zich het hoofd
over de torens
duiven staren zich wezenloos op de stigmata
ze schijten op het kruis
in het hoge voorportaal ruikt het
naar gecastreerde heiligen
nu verbind me neem me mee nu
vleugels raken de deuren
als je opstaat
--------------------------------
uit: 'Parmentier' jrg. 10 nr. 3.…
De nachtroos
gedicht
2.7 met 15 stemmen 7.336 Zo is het. Met je rug in het gras.
Boven drijft de wolkenwereld voort.
Nog hoger druipen de luchten van het
violet. Diep regent het de grond in.
Een avond vervluchtigt, zo stiekem
proeft de zoute wind aan de zachtheid.
-------------------------------------
uit: 'De hengstenvrouw', 1997.…
Ontmoeting
gedicht
3.3 met 12 stemmen 10.351 De stad hing grijze straten uit, suiker
briesjes aan de spoorlijn, een nacht.
In de lampbol van verre flat: man,
wachtend voor miezerige bietenfabriek.
Ik gooide mijn fiets aan de kant, wankel
en herkende een stem uit een ander vroeger.
Hij gaf mij een hand, en zei dat hij het was:
eerste pianospeler, sad septembersong.
-------------…
De kaartlezers
gedicht
3.6 met 17 stemmen 13.831 Dat het dichterbij kwam, daar
waren we wel zeker van. Als duin
zou het in ons huizen. En al
vielen meeuwen vaak uit wolken,
het was er, naderde en naderde.
Zoveel wisten wij.
Het pad, zeker, we tekenden het.
Zo zou het zijn. Alles was in kaart
gebracht en dan zouden we gaan.
Veters gestrikt. Fiets mee. Naar
zee, naar zee waar alles begint…