Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Vanmorgen voor ik wakker was werd ik gewekt door de haan hij riep dwars door het vensterglas. “Hèy 't is tijd om op te staan”. Ik opende het vensterraam en gooide de pispot naar z'n kop met inhoud en hele santenkraam en riep; “Ik krijg je nog wel, let maar op”. Hij vluchtte in de schuur naar de hanenbalk 't werd me allemaal toch een troep…

Laten we het menselijk hart niet laten wezen als het hart van de winter. IJskoud, kleurloos en stil! Maar als het hart van de zomer. Warm, vol bloemen en vogelzang.…

Lach, lach vandaag, lach de lach, die jij alleen kan lachen die lach, die elk mens veblijdt zelfs de zon doet schijnen. Lach, je lach brengt vreugde voor ieder die hem hoort, al heb je zelf pijn al heb je zelf verdriet lach steeds je vrolijke lach zonder ken ik je niet. Lach in een wereld vol ellende laat ieder weten dat je leeft lach…

Vandaag ben ik langs het water gelopen en heb van wind en wuivend riet genoten langs bermen waren wilgen opgeschoten daar achter lag de horizon wijds en open. Een panorama vol smaragd en robijn doorzeeft met held're gouden zonnestralen als ladders waar engelen op en af dalen zo kan dus de aard nog paradijslijk zijn. En verder loop ik langs…

Zie langs de horizon gouden ochtendgloed en witte voile bedekt smaragd groen veld zo wordt de dag na donkere nacht begroet door deze wonderen staat de mens versteld. Vanaf mijn eigen plek zie ik het leven aan in de ochtend begroet ik de rijzende zon die heel de dag aan blauwe lucht zal staan en ik geniet zijn warmte op mijn balkon. Zo is…

Zo stil reeds was de tijd mij gepasseerd slechts met kleine tikjes en in de verte het beieren van een carillon daar tussen de leegt6e van het moment en het gedaver van raketten, tegenhang van veiligheid en gevaar. En steeds ging de tijd zijn eigen gang steeds door met kleine tikjes ik luisterde naar de stilte van het moment, wilde de stem…

Fluitend loop ik door de lanen uit volle borst zingend overstraat dansend langs beuken en platanen weet met m'n vrijheid bijna geen raad. Vrolijk groetend alle mensen alle meisjes spreek ik aan wat zou ik mij een beter leven wensen dan dit vrolijk vrijbuiterbestaan. Nog steeds lacht mij de toekomst toe al is mijn beweging niet meer zo…

Iedere morgen opnieuw bewonder ik de wijde horizon de smaragd groene velden. Iedere dag adem ik weer de frisse ochtend geuren van weide en bloemen. Iedere ochtendstond geniet ik van de witte schapen grazend in het Pruisisch blauw. Iedere nieuwe dag rijst voor of achter de wolken de nieuwe warmte bron. En iedere dag opnieuw geniet…

Mijn hart krimpt nadat jij bent verdwenen en ook al zoek ik mij 't apenzuur volgens mij nam jij voorgoed de benen en beslist niet voor onbeperkte tijdsduur. Nu zit ik hier eenzaam op m'n bank maar waar is waar, ik weet, ik ben je kwijt wat helpt 't als ik in m'n ééntje jank 't is zo 't is, en da's een nuchter feit. Nu maar weer dapper op…

Stap voor stap het leven door zoekend naar geluk en evenwicht soms vraag je, waar doe ik 't voor maar toch steeds komt weer 't licht. Een etmaal bestaat uit licht en donker alles in 't licht kent schaduwzijde iedere duistere nacht, toont stergeflonker voor- en nadeel tekent beide. Toch is 't leven één aaneen gesloten keten van wisseling…

Dwars door dorre stoffige vlakte door een woestijn van gloeiend zand zoek ik naar verkoelende oase hopeloos bijna beroofd van verstand. Vind geen schaduw om te rusten slechts een fatamorgana aan 't verschiet spiegelbeeld van waan en zelfbedroog zelfs enig voedsel vind ik niet. Uiteindelijk valt mijn oog op rijke oase met palmbomen en spuitende…

Als een herfstblad draai ik met winden over velden en door bossen zwaaiend en zwierend genietend van 't leven. Onder kleurrijke bomen, grauwe luchten, of waterige zon tussen veelkleurige soortgenoten en lig soms even te dromen waar geen winden mij stuwen. Ik droom over 't verleden toen ik gekleed was in groen of in geel op de akkers…

Reeds ontwaakte deze morgen met stralende zonneschjn belofte voor een dag zonder zorgen in een seizoen vol kleur, druiven en wijn. Herfst toont zich in haar feestkledij met hier en daar nog zachte tonen uit het lover langs een laan statige populieren in een rij dit jaargetij geeft schoonheid ten over. Misschien zo nu en dan een zwaar…

Op een dag zal ik niet meer schrijven op een dag kent niemand mij meer ach, ook wie schrijft zal niet eewig blijven op een dag leg ook ik het bijltje er bij neer. Tja, de meeste aardappelen heb ik gegeten en al vind ik het leven nog maar kort voor tachtig jaar is 't al begonnen moet je weten en ik geloof beslist niet dat ik honderd word.…

Dank aan Hem die heel dit grote wonder schiep het grote wonder waar wij op mogen leven het wonder waar Hij alles tot leven riep het wonder ons in bruikleen gegeven. Als rentmeesters heeft Hij de mens aangesteld te verzogen Zijn paradijs, Zijn aarde maar helaas was de mens daar niet op gesteld hij was te dom en kende niet de waarde.…

Al draaiend het fonkelend rode glas gedachtenloos starend in de haard mijmerend hoe het toen was tijd voor ik oud was en bejaard. Voor mij licht mijn oude jachthond op mijn voeten ook voor hem gaat de tijd steeds door tijd van alles mogen, niets meer moeten, en zo nu en dan een uurtje spelen tussendoor. Langzaam zak ik weg in dromen op…

Wat heerlijk zal het zijn te drinken uit die heldere waterstromen die beken zo schoon en rein die vanuit de Tuin van Eden komen. Zo zuiver en helder als glas zo vredig tussen hun oevers zoals het in het paradijs ook was reinheid uit de bron zo vers. Daar is verkoeling voor mens en dier daar heersen vriendschap vree en rust daar is geen…

In gedicht wil ik eeuwig uw schoon bezingen uw zin, hart en oren in gevoel bekoren u door woord en zang in elan omringen begeleid door uitbundige vogelkoren. Uw schoonheid vervult mij tot adoratie drijft tot schrijven van proza, ode of sonnet dichters geeft u fantasie en inspiratie voor u wordt zo menig woord op papier gezet. Met diamant…

Evenals in de natuur nadert ook in menslijk leven het eind van lente en zomer kleur verandert maar wordt niet somber of grauw. Bladeren dwarrelen uit kruinen als vergeten van minder goede tijden daarentegen kleurt nog de hemel van horizon tot horizon in het fraai pruisisch blauw. Treur niet om gevallen bladeren of wind die fluit door…

Waarom schrijf ik nog de woorden uit mijn brein dat die mij na mijn leven nog verraden de dagen uit mijn vroege jeugd mij schaden herinneringen aan toen groot of klein. Ach was ik nog zo in geluk geborgen een jonge knaap nog in zijn vaders huis gekleed in spijkerbroek en wollen buis geheel frank en vrij en zonder zorgen. Maar ach, waarom…

Langzaam slenter ik over paden ach door tijd wordt ik niet meer gedreven mijn leeftijd dwingt mij niet tot grote daden ik mag zelf nog kiezen in een rusig leven. Rustig blijf ik staan en geniet van de natuur overal rondom staaat zoveel weelde en al was het leven soms wel zuur er bestond ook zoveel dat de wonden heelde. Zovele jaren ben…

Tussen dag en nacht is slechts één verschil 't is net wat je verwacht rumoer over dag, 's nachts stil. In 't licht van de dag geniet ik je figuur zie je gezicht en hoor je lach zet je mijn hart in vuur. In duistere nacht betast ik de lijn van je gezicht dan fluister ik zacht, “Voor jou is dit gedicht.”…

Ben op weg naar waar hemel en aarde tezamen komen naar die plek waar enkel vrede heerst waar geen mens dood zal vrezen slechts rust bestaat aan gouden stranden in schaduw onder palmen aan de blinkend glazen zee. Daar komen wij dan samen daar roept ons de toekomst heen daar is geen haat of afgunst daar bestaat slechts vriendschap, liefde…

Wat is een gedicht niet meer dan letters op papier voor de één van meer of minder gewicht een ander betekent het geen zier. De dichter mag dan sloven, zweten, trachten mensen aan woorden binden al zal hij van die arbeid moeten eten 't blijft gokken wat lezers er van vinden. Toch blijft hij aan de letter verslaaft en schrijft zo menig vers…

Droom dat je zweeft tussen wolken samen met vogels groot en klein over bergen en landen met vredige volken over vlakten waar je gelukkig kunt zijn. Droom van landen waar enkel vrede heerst waar men geen wapens kent of kanonnen maar in rust elk zijn karakter beheerst saamhorigheid reeds in paradijs begonnen. Droom de droom van vriendschap…

Al genietend groeien de dromen als bloemen en leven de menselijke fantasieën koesteren de dagen zich in licht en zonneschijn tot 's avonds de maan samen met sterren de hemelkoepel bezaait met beeldend romantiek. En vanaf de vroege ochtend zingt een kleine vogel en maakt de dagen tot een feest vol muziek samen met jou wordt het leven een dans…

Als de wolken zweven mijn gedachten langs pruisisch blauw boven velden en wouden naar landen van fantasie. Over eindeloze zeëen blanke palmenstranden hoge bergen diepe dalen en kusten met ruige rotsen. Ik zie meanderende rivieren die stromen tot een waterval doorkruisen wouden en landerijen en vullen zeëen van kust tot ust. Dit…

Vele vragen zijn gesteld weinig antwoorden gegeven op problemen, ongeteld, zaken waarvoor wij leven. Problemen zullen altijd blijven 't is heus niet altijd zonneschijn heel vaak zullen wolken drijven als schaduwen van chagrijn. Toch blijkt achter dat wolkendek altijd weer 't licht der zon is aan levensvreugd geen gebrek daar schijnt…

Kijk niet naar de donkere wolken. Klaag niet over de koude wind. Voel de regen niet door straten kolken. Geniet van sneew zoals een kind. Altijd zal de zon nog schijnen ook al is het boven het wolkengordijn zal donkere wolk met goud omlijnen 't hoort in 't leven, regen en zonneschijn. En aan het eind van levens baan zien wij het paradijs…

Oneindig is het universum waarin de horizon verloren gaat oneindig summa summarum. Gevuld met sterren en manen met duizenden geheimen overal een schauwspel op zwart fluweel. Daar in dat oneindig heelal moet ergens de vrede bloeien. Daar heerst eeuwigheid bovenal daar alleen kan de liefde groeien. Daar heerst geen ziekte of pijn daar zal…