inloggen

Alle inzendingen van Georgine Sanders

6 resultaten.

Sorteren op:

Middernacht

gedicht
2.9 met 77 stemmen aantal keer bekeken 19.354
Jij die hier naast mij ligt, ik hoor je adem niet, in de schaduw tussen stadlicht en nachtlicht, arm om je hoofd, zo stil en ver verwijderd. Waak je of slaap je nu, denk je of droom je? Ik werd wakker vannacht als gestreeld door je hand, op mijn voorhoofd gelegd, mijn denken geregeld, mijn angstige zorgen gesust en verminderd. Heeft een droom…

Zelf

gedicht
3.8 met 21 stemmen aantal keer bekeken 9.214
Dit is mijn gezicht, ook al zijn links en rechts omgewisseld. Verward door mijn spiegelbeeld zie ik foto's steeds met mijn scheiding verkeerd en weet, wie mij kent ziet een ander gezicht. Geen mens hoort de klank van mijn eigen stem en wat ik zeg blijft het armzalig verslag van het binnengesprek dat ik eindeloos voer, en ik herken mij niet…

Bezoek aan Malang

gedicht
2.3 met 35 stemmen aantal keer bekeken 27.781
Mijn grootmoeders huis had een tuin vol geheimen, verborgen viooltjes die ik mocht zoeken. Zij maakte mijn kop chocola in haar kamer, die vol stond met foto's, diepzinnige boeken. Mijn grootmoeder wist zich omgeven door geesten. Zij zag de kleuren van het goed en kwade en las je gedachten. Zij was onbevreesd, dit had zij bereikt door haar…

Depressief

gedicht
3.0 met 34 stemmen aantal keer bekeken 13.390
De dokter keek op en vroeg: Ben je soms bang dat er iets ergs met je zal gebeuren? En ik dacht na: Natuurlijk. Want ik dacht aan vijf keer oorlog, en die ene keer zo onverwachts zeven jaar zonder elkaar. En altijd wel ergens rampen, hongersnood, ziekte, haat, achtervolging, vernieling en kindermoord. En ik antwoordde: Ja. Toen vroeg…

Na de storm

gedicht
3.1 met 16 stemmen aantal keer bekeken 11.972
Voor Frances S. Een najaarsstorm ver op de oceaan, met hoog water en wind, heeft de kust ondermijnd, huizen verdronken. Wij liepen naar het strand van de binnenbaai, dat geen geweld kan doorstaan. Zand over het pad, ruwe sporen van water waar zee door de duinen brak, planten afgerukt en nog bloeiende, slap op het strand. Eb en vloed zaaien…

Het millenium voorspeld - Brooklyn Botanic Garden

gedicht
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 7.837
Dit lang koud voorjaar kan geoogst vandaag. Bomen nog in de knop, maar wat nu bloeit blijft na: goudgele struiken, bruidstooi voor magnolia's. Eenden op het water waar karpers zijn ontwaakt. Een grote donkere vrouw loopt een ander pad. Paasbest geklede, donkere kinderen spelen in het gras. Bij vroege tulpen staan bezoekers uit Japan, Ze maken…