29 resultaten.
De wereld was net zo klein als ik
netgedicht
4.2 met 12 stemmen
3.833 Destijds kende ik de wereld niet
je liet mij nog een sprookje leven
door warme veiligheid omgeven
en kussen heelden mijn klein verdriet
Ons gezin was een kalme haven
waar onze bootjes lagen gemeerd
hier werd ons het varen aangeleerd
voordat wij ons op zee begaven
Nu is mijn verlangen groot
naar thuis voor boot en zeilen
zoveel reizen,…
Mediterraan geluk
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
491 Luchtig wolken er gedachten door mijn hoofd
terwijl de wind in zachte plooien waait
en de zee kruivend naar mijn benen graait
sta ik daar, - door vergezicht in oog verdoofd
Het hemd dat wabberig mij de armen streelt
zo aaien golven mij hun zilte geur
maar hoeveel zaliger is hier de kleur
van zomerlicht dat warm met de wimpers speelt
Soms…
Hoe later de avond..
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
536 Ik ben uw Dood, de dief der dieven
die u in deze nacht niet verwachtte
vlucht voor mij niet meer in gedachte
mijn zeis zal zijden draden klieven
Ik kom uw laatste adem roven
geen levende ziel is mij ontvlucht
voor de morgen kriekt heb ik uw zucht
en zal het licht voor altijd doven
Bedenkt, gij dwaze sterveling
dat tijd meer waarde had dan…
Flarden uit mijn jeugd
netgedicht
3.5 met 17 stemmen
5.355 In een portiek van vroeger
op het Europaplein
blijkt alles nu
er zo vroeg,
oud te
zijn
Maar
op één
bij drie hoog
achter de bel
staat nu Van de Laar
in sier met krul en bogen
Herkenbaar, het gordijn blauw,
de bruin gelakte deur
en uit de bus
het touwtje
ook de
geur
Jij
en ik
we speelden
met tijd en jeugd
in huizen op een…
Maar het blijft voor altijd stil
netgedicht
2.9 met 11 stemmen
2.852 We zwegen allen
Alsof afgesproken
En volgden haar kist gedwee
Stil mijn vader en gebroken
En de najaarswind zweeg mee
We veegden ogen
Langs de dode lanen
En omrinden toen haar kuil
We verborgen onze tranen
Ook de zon ging zomaar schuil
We sloegen kruisen
En we zeiden amen
Nadat de priester gesproken had
We stonden stilletjes tezamen…
Heeft u mij gezien
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
618 Ik ben mijzelf verloren
Op een doordeweekse dag
Ik had me nog geschoren
En ik droeg ook zelfs een lach
Ik had mijn leren jas aan
En alles op een rijtje
Ik zou een blokje om gaan
Of even naar mijn meidje
Maar ergens halverwege
Is het het toch misgegaan
Van moeheid neergezegen
Ben ik niet meer opgestaan
Wie ziet in mij nog waarde
Het…
Mijn oude stad
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
766 In de nevelige vroege morgen
Nestel ik mij in warm nat gras
En staar ik naar de zon die ras
De resten van de nacht doet worgen
In de verte zie ik contouren
Van mijn oude stad, het doet deugd
Zij herbergt mijn begin en jeugd
Wat heeft mij toch kunnen ontvoeren
Ik zal later haar schoot betreden
De wijken waar ik ben groot gebracht
Rouw…
Moeder
netgedicht
3.2 met 24 stemmen
4.889 Van alle vrouwen in mijn leven
Is er slechts één mij trouw gebleven
Zij droeg mij toen ik nog niet kon staan
En liet mij nimmer ten gronden gaan
De ware liefde heb ik van haar geleerd
Wat in haar ogen goed was en verkeerd
Bij zware tijden in mijn donker huis
Hielp zij mij bij het dragen van mijn kruis
Ofschoon er zovelen mijn hart…
Klerenzooi
netgedicht
3.4 met 12 stemmen
2.081 Vandaag doe ik mijn grapjas aan
Mijn oude stoute schoenen
Moet ik poetsen gaan
Ik ga de pantoffelheld uit hangen
Lekker schieten uit mijn slof
Of enkel in mijn hemd staan
Met rode wangen
Mijn lolbroek is gewassen
De zeurkousen stinken nog
Zou een soepjurk
mij soms passen?…
Zo zeer
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
791 Ik kijk toe hoe golven breken
Op de uitgesleten stenen
Mijn gedachten blijven steken
Bij alles dat is verdwenen
Hier aan de haven vind ik rust
En herleef vervlogen dagen
Ik zie hoe zee de kade kust
Golven diepe groeven zagen
Hun liefde gaat gepaard met pijn
Zoals ook die van ons mijn schat
Maar het is en zal altijd zijn
Zo zeer heb ik…
Pappa's meisje
netgedicht
3.7 met 20 stemmen
2.179 Witte zachte bloemen
bloeien op je graf
en naast
je kleine steentje
de teddy
die ik je nog gaf
Ach, mijn lief klein meisje
dagen gaan voorbij
maar in
de zware nachten
dan huil
ik je weer bij mij
Dus kuis ik nu de plek
waar jij zachtjes rust
en wacht
in mijn gedachten
tot jij
mij eens wakker kust…
Voorjaarsvogels
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
751 Vandaag vliegen vogels ver
Vliegensvlug voorjaarsvluchten
Langs lusteloos land en luchten
Lente lonkt en licht is later
Waarom dan woekert winter
Waar jouw warmte wezen wil
Koud mijn kamer, klam en kil
Kent slechts kramp en kater
Daarom dwingen mij dagen
Doemdenken op den duur
Vervelen op een voorjaarsuur
vliegende vogels mij…
Op een leeg graf...
hartenkreet
2.7 met 9 stemmen
1.192 Ik ben me van mijn eigen dood
"het Lazarus" geschrokken
Ik kon weer opstaan
en ben vertrokken!…
Op het graf van een hengelaar
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
1.436 Jaren zocht ik
naar wormen en maden
in kadaver en kluit
Nu heb ik er genoeg van,
ze komen m'n neusgaten uit!…
Schuilplaats
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
714 Mijn ogen volgen de zwermen
vogels vliedend voor de nacht
Ook ik zoek iets warms en zacht
om me tegen vroeger te beschermen
De schemer die zich meester maakt
over lage landen en gekerfde geest
roept angst op en versterkt de vrees
voor wat me tot nu toe heeft gemaakt
Dus schuil ik schuchter tot de morgen
en zoek naar jou die ik nog niet…
Zeeland
netgedicht
3.3 met 10 stemmen
1.317 Huizenhoge golven kwamen
Zij namen namen mee
Soms hele gezinnen samen
Zeeland in de zee
Mensen, koeien en honden
Zij verdronken op het land
Zoveel doden en gewonden
In zee, in Zeeland
Ook echte helden gingen
Zij namen namen mee
Zoveel afgrijselijke dingen
Zeeland, land van zee
Op het verloren land
Bij dreigende westenwind
Op een…
Die nare dag
netgedicht
2.7 met 15 stemmen
1.709 De seizoenen baren sferen
Terwijl klokken tijden keren
Bleek waarheid slechts een waanidee
En brak de liefde van lieverlee
Was het soms de sleur die sloopte
Houden van waar ik op hoopte
Of sloeg de leugen mij toen lam
Die nare dag dat jij afscheid nam
Ik herwaak uit jouw hypnose
Jouw pracht was daar slechts een pose
Maar koud werd mijn…
Mist ze mij?
netgedicht
2.9 met 18 stemmen
1.810 De gure grijze decemberwind
doet mij dieper in mijn jas verschuilen
Waterkoude regen vult ras de kuilen
Maar killer ben ik onbemind
Haar warme liefde is bevroren
Toch vraag ik me vaak af, mist ze mij
zoals ik haar, als ik met een vreemde vrij
nu ik haar niet meer kan bekoren
Mist ze niet die kleine dingen
Hoe wij passioneel dansend lachten…
Verloren thuis
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
566 Het is nog vroeg in de morgen
Wanneer ik door jouw straten ga
En de muur van mist waar ik voor sta
Weerhoudt mij niet van grote zorgen
Ik zoek naar iets wat ons samen bond
naar wegen terug en naar het waarom
De niet geleden toekomst is een bom
maar de natte stilte dooft mijn lont
dus keer ik zwijgend terug naar huis
en volg de ritmische…
De laatste kus
netgedicht
3.2 met 9 stemmen
1.698 De laatste kus die ik jou gaf
was met mijn verdriet geladen
die door tranen werd verraden
terwijl mijn verstand het begaf
In de auto alleen, doel onbekend
voel ik nog mijn lippen branden
en het geluid van mijn banden
wordt door mijn hart overstemd
Daarom doe ik de radio aan
Terwijl Bob Seeger zingt
zijn hit “Against de wind”
rijd ik…
Sinterklaas
netgedicht
2.7 met 14 stemmen
3.793 Pakpapier of geur van speculaas
natte sneeuw en ’t vroege duister
Op dak of hier, overal was pieterbaas
Dus wees braaf, zei Moe, en luister
Oh, onbezorgde tijd van sfeer
We plukten bloemen van de ramen
en vroeg daalden wij de trappen neer
Naar gevulde schoenen voor ons samen
Mijn God, wat mis ik de kolenhaard
Kapoentje zingen op moeders…
Ogenschijnlijk
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
1.266 Ik heb van God een derde oog gekregen
waarmee ik wonderschone dingen zie
die verborgen in de mens, om t’ even wie
mij weer doen geloven. Wat een zegen
Maar alleen nu leeftijd parten spelen gaat,
slaat dat op de ogen en zie zo best niet meer
Ze beginnen uit te drogen en doen een beetje zeer
dus vroeg ik Hans Anders snel om raad
Hans heeft…
Eenzaamheid
netgedicht
2.7 met 9 stemmen
909 Je betreedt thuis, de stille trappen
Waar slechts je schaduw wacht
van je eigen gemaakte stappen
Niemand met je in de nacht
Een lege stoel met lege kleren
Geen ander spoor dan dat van jouw
Het alleen zijn al die keren
worgt jou als met onbreekbaar touw…
Foto
netgedicht
2.6 met 8 stemmen
1.191 Als fluwelen frambozen
lonken je lippen naar mij
Je geeft je kwetsbare pose
en lacht je witte tanden vrij
Je groengerande ogen stralen
zoals een zoete zomerzon
Ik volg je bergen en je dalen
en wou dat ik je strelen kon
Ik kan je mijn passie geven
vol van tedere geborgenheid
en onze liefde laten leven
en stoeiend vrijen zonder tijd…
Mijn oude school
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
841 Ik heb mijn oude school bezocht.
In de eindeloze gangen naar de klas
hangen geen jassen, staat geen tas
alleen de herinnering waar ik naar zocht
De zon die door de hoge ramen schijnt
verwarmt het oud versleten zeil
Waarover menig kindervoet in allerijl
nog zichtbaar in een klas verdwijnt
Één voor één passeren ze mijn gedachte
de oude…
Uit jouw leven
netgedicht
3.2 met 14 stemmen
2.689 Morgenvroeg zal ik als een pop
Mij ontdoen van al het oude
Alles wat ik zo vertrouwde
Keurslijf en juk, ik geef het op
Ik ga stad en taal verlaten
Laat vijand en vriend in de steek
Zomaar ergens in deze week
Niemand heeft iets in de gaten
De feniks ontwaakt nu beslist
Zoek mij niet meer, ik ben heen
Slechts as rest vanwaar ik verdween…
Nu
netgedicht
3.1 met 100 stemmen
19.223 Vandaag draag ik je
naar het zacht geurend gras
Omringd door het neuriënd geklater
van zwoel stromend water
vol van al, dat ons te goede was
Vandaag behaag ik je
tijdens het tortelen der duiven
Bij het zingen van de wind
dat speels de kragen vindt
en het ruisend riet doet wuiven
Vandaag vraag ik je
Laten wij alleen samen zijn
Geef de…
Mijn leven
netgedicht
3.2 met 80 stemmen
17.641 De storm die is gaan luwen
heeft mijn schip verbrijzeld
Zwaar gewond lig ik gegijzeld
op wrakhout in de open zee
In de lucht volgen gedwee
twee zwarte zeezwaluwen
Jij bent niet meer of bent
ver weg, van mij heen gedreven
Met jou de helft van mijn leven
Waarom nam de wind mij niet
Nu sterven, is lichter dan verdriet
Ik heb jou te lang gekend…
Mijn pa
netgedicht
3.6 met 231 stemmen
43.014 Duizend boeken en vele planken
vullen de kamer van mijn pa
Ik heb veel aan hem te danken
Even twijfelend open ik zijn la
Een potlood en een kroontjespen
wat spaargeld voor de trein
In alles is wel iets wat ik herken
en aan alles kleeft z’n zijn
Toen opa stierf huilde je gebroken
Mijn sterke pa, dat kon toch niet
Hier aan jouw bureau ineengedoken…