de liefste broer van de hele wereld dobbelt stenen
van het viaduct, telt de ogen en keert terug naar start
om een sollicitatiebrief te schrappen.
speeksel druipt mee de envelop in,
als lichaam en ziel verlangt het
hereniging, kent niet de reglementering ter zake.
'het kan morgen alleen maar beter.
wij wensen u veel succes.'
broer spingt…
we spreken de stoel af, het venster,
daarbuiten de put. hier het laken
en daaronder het naakte slopende meisje
midden de muur hangt gekaderd
het toeziend oog; camera's doen hun werk
en zonder hieraan afbreuk: een stoel wordt
geen stol, houdt huis. zo ook het raamkozijn,
het tekort van de put. het haar dat haar bewaakt
de slaap…
Zo vaak als nodig is, zeg ik nee.
Zeg ik nee.
Nee.
Het besluit is gevallen,
het valt, het blijft vallen,
en gelijk het valt, zo val ik.
Wij vallen diep, mijn besluit en ik,
maar wij vallen samen.
Wij zoeken het ravijn,
en van klimmen
is voorlopig geen sprake.
Op de bodem van het ravijn
groeien wonderlijke
bloedbloemen.
--------…
schenk de slapende uw
ogen voor het uit de kassen
vallen, voel de ouderdom of bij
werkingen van een innoverend me
dicijn aan de tand kleven.
poets grondig treur niet om belasting
van systemen. uit uw nalatenschap,
uit adem van geschrap. het vormt
uw zekeringenkast, preventief,
vóór de implosie
------…